theory

[ˈӨi:əri]

n., pl. -ries

тэо́рыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

атамісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да атамістыкі. Атамістычная тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аэрана́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Тэорыя і майстэрства паветраплавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віталісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да віталізму. Віталістычная тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наміналісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да наміналізму. Наміналістычная тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фізіякраты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фізіякрата. Фізіякратычная тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флагісто́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да флагістону. Флагістонная тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мно́ства, -а, н.

1. Вельмі вялікая колькасць каго-, чаго-н.

М. людзей.

М. дрэў.

2. У матэматыцы: сукупнасць элементаў, аб’яднаных паводле якой-н. прыкметы.

Тэорыя мностваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шко́дны, -ая, -ае.

Які прыносіць шкоду¹ (у 1 знач.); небяспечны.

Ш. для здароўя клімат.

Курыць шкодна (безас., у знач. вык.). Шкодная тэорыя.

|| наз. шко́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

квант, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

У фізіцы: найменшая колькасць якой-н. энергіі.

К. энергіі.

К. святла.

|| прым. ква́нтавы, -ая, -ае.

Квантавая тэорыя.

Квантавая электроніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)