фельето́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фельетона, з’яўляецца фельетонам. Фельетонная літаратура.

2. Уласцівы фельетону; такі, як у фельетоне. Фельетонная тэма. □ А ёсць яшчэ рэдактары, прызнацца, Якія духу фельетоннага баяцца. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

uppermost​1 [ˈʌpəməʊst] adj. са́мы ве́рхні; найвышэ́йшы; перава́жны;

the uppermost subject of conversation гало́ўная тэ́ма размо́вы;

be uppermost панава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

канёк¹, канька́, мн. канькі́, канько́ў, м.

1. гл. конь.

2. Месца сыходжання нахіленых плоскасцей двухсхільнага даху, вільчык страхі.

3. Разное ўпрыгожанне ў выглядзе конскай галавы на канцы падоўжнага бруса, што ўтварае верхні край страхі.

Разны к. упрыгожвае дах.

4. перан. Любімая тэма размовы, любімы занятак каго-н.

Чытанне вершаў было яго каньком.

Акардэон — мой к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хадавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. ход.

2. Які знаходзіцца на хаду, у эксплуатацыі.

Х. транспарт.

3. Які мае вялікі попыт; які знаходзіцца ў шырокім ужытку (разм.).

Х. тавар.

Хадавая тэма.

4. Які многа дзе бываў, ведае справу; лоўкі, растаропны (разм.).

Хадавая жанчына.

5. Звязаны з перамяшчэннем у пэўны перыяд у пэўным напрамку (спец.).

Хадавая рыба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

theme

[Өi:m]

n.

1) тэ́ма f.; прадме́т -у m. (дакла́ду, ле́кцыі)

2) Mus. гало́ўны маты́ў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ула́сніцтва, ‑а, н.

Склад думак і характар паводзін уласніка (у 2 знач.). Пачынаючы з 30‑х гадоў у беларускай літаратуры паглыбляецца тэма выкрыцця ўласніцтва як асновы неразумнага, пачварнага свету. Гіст. бел. сав. літ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аздо́ба, ‑ы, ж.

Тое, што ўпрыгожвае, аздабляе што‑н. Стракатая аздоба вітрын. □ Асаблівай аздобай вучнёўскай калоны былі дошкі транспарантаў. Навуменка. Малаважная тэма так і астанецца малаважнай, якімі б літаратурнымі аздобамі яе ні ўпрыгожвалі. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

монатэматы́зм

(ад мона- + тэма)

прынцып пабудовы музычнага твора, які характарызуецца аб’яднаннем санатна-сімфанічнага цыкла адной тэмай (параўн. політэматызм).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

text

[tekst]

n.

1) тэкст -у m.

2) падру́чнік -а m.

3) цыта́та зь Бі́бліі (тэ́ма ка́зані)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

прабле́ма, ‑ы, ж.

Важнае пытанне, якое патрабуе вырашэння. Аднак тэма аб пабудове электрастанцыі ставіць і распрацоўвае шмат праблем: дружба і варожасць, замілаванне і нянавісць. Чорны. У даследаваннях Я. Баршчэўскага пытанні навуковай метадалогіі арганічна пераплятаюцца з праблемай тэорыі літаратуры. Мушынскі.

[Грэч. problēma — задача.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)