dense [dens] adj.

1. густы́, ча́сты, шчы́льны (пра лес, туман, насельніцтва і г.д.)

2. infml тупы́; няздо́льны, няке́млівы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Dunst

m -es, Dünste выпарэ́нне, па́ра, чад; тума́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

гідраметэо́ры

(ад гідра- + метэоры)

ападкі (туман, раса, іней і інш.), якія выдзяляюцца з атмасферы на зямную паверхню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паразганя́ць сов. (о многих, о многом) разогна́ть; (тучи, туман и т.п. — ещё) рассе́ять, разве́ять

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

рассе́яцца сов., в разн. знач. рассе́яться;

тума́н ~се́яўся — тума́н рассе́ялся;

стары́я сябры́ ~се́яліся па ўсёй краі́не — ста́рые друзья́ рассе́ялись по всей стране́;

кало́на во́рага ~се́ялася — коло́нна неприя́теля рассе́ялась;

непако́й ~се́яўся — трево́га рассе́ялась

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кісе́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Пашыты з кісяі. Кісейныя фіранкі.

2. перан. Празрысты, тонкі, як кісяя. Кісейны туман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засла́ць², -сцялю́, -сце́леш, -сце́ле; -сцялі́; -сла́ны; зак., што.

1. Рассцілаючы што-н., пакрыць якую-н. паверхню.

З. стол абрусам.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пакрыць, завалачы сабой (пра што-н., што сцелецца).

Туман заслаў нізіну.

Слёзы заслалі вочы.

|| незак. засціла́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рассе́яцца (пра туман і г. д.) sich zerstréuen; sich verzíehen*, sich líchten, sich áuflösen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

mgławica

ж.

1. астр. туманнасць;

2. дымка; смуга, туман

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zamglenie

н.

1. лёгкі туман, імгла;

2. перан. затуманьванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)