смуга́, -і́, ДМ смузе́, ж.
1. Падобная на дым, лёгкая атмасферная пялёнка, дымка, туман.
Небасхіл заслаўся смугой.
Каля лесу слалася с.
2. перан. Тое, што перашкаджае ясна бачыць, затуманьвае.
С. засцілае вочы.
С. на твары (журботны настрой).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е; незак.
Рабіцца густым або больш густым.
Лес гусцее.
Туман гусцее.
|| зак. загусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е і пагусце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -е́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гару́а
(ісп. garùa)
густы туман на ціхаакіянскім узбярэжжы Паўд. Амерыкі, выкліканы ўплывам халоднага Перуанскага цячэння.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
аво́й, выкл.
Разм. Выгук пры выказванні здзіўлення, захаплення і пад. [Таццяна:] — Авой, туман які! Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
dense [dens] adj.
1. густы́, ча́сты, шчы́льны (пра лес, туман, насельніцтва і г.д.)
2. infml тупы́; няздо́льны, няке́млівы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Dunst
m -es, Dünste выпарэ́нне, па́ра, чад; тума́н
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
паразганя́ць сов. (о многих, о многом) разогна́ть; (тучи, туман и т.п. — ещё) рассе́ять, разве́ять
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гідраметэо́ры
(ад гідра- + метэоры)
ападкі (туман, раса, іней і інш.), якія выдзяляюцца з атмасферы на зямную паверхню.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
рассе́яцца сов., в разн. знач. рассе́яться;
тума́н ~се́яўся — тума́н рассе́ялся;
стары́я сябры́ ~се́яліся па ўсёй краі́не — ста́рые друзья́ рассе́ялись по всей стране́;
кало́на во́рага ~се́ялася — коло́нна неприя́теля рассе́ялась;
непако́й ~се́яўся — трево́га рассе́ялась
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кісе́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Пашыты з кісяі. Кісейныя фіранкі.
2. перан. Празрысты, тонкі, як кісяя. Кісейны туман.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)