інтэрнацыяна́л м.

1. ист. интернациона́л;

Трэ́ці Інтэрнацыяна́л — Тре́тий Интернациона́л;

2. (Інтэрнацыяна́л) (гимн) Интернациона́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сілу́р, ‑у, м.

Трэці перыяд палеазойскай эры геалагічнай гісторыі Зямлі.

[Ад назвы старажытнага кельцкага племя сілураў, якое насяляла паўвостраў Уэльс у Англіі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мі

(лац. mi)

трэці гук музычнай гамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

third world [ˌθɜ:dˈwɜ:ld] n. the Third World трэ́ці свет;

third-world countries краі́ны трэ́цяга све́ту (Афрыкі, Азіі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мі, нескл., н.

Трэці гук музычнай тамы, а таксама нота, якая абазначае гэты гук.

[Іт. mi.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

third party [ˌθɜ:dˈpɑ:ti] n. law трэ́цяя асо́ба, трэ́ці бок;

a third party risk ры́зыка, яко́й падвярга́ецца трэ́цяя асо́ба

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Трацяго́лятні ‘пазалеташні’ (карэліц., Жыв. сл.), ст.-бел. третеголетний, трэтьеголетний побач з третелетний, третелетный ‘якому пайшоў трэці год’ (ГСБМ). Прыметнік утвораны са спалучэння *трэцяга лета (гл. трэці, лета) паводле ўзору сяголета (гл.), параўн. сяго́дня, сяго́летак і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трохшлю́бнасць, ‑і, ж.

1. Уступленне трэці раз у шлюб.

2. Знаходжанне ў шлюбе адначасова з трыма жонкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цу́карніца, ‑ы, ж.

Пасуда для цукру — прадмет чайнага сервіза. Шкляная цукарніца апусцела, а Халуста наліваў трэці кубак... Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Drítte

sub m, f, n -n, -n трэ́ці, пабо́чны; трэ́цяя асо́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)