Verbum

зневажа́льны, -ая, -ае.

Поўны знявагі, зняважлівы.

Зневажальныя адносіны.

З. тон.

|| наз. зневажа́льнасць, -і, ж.

аберто́н, -у, м. (спец.).

Дадатковы тон, які надае асноўнаму гуку асобае адценне або тэмбр.

тэўто́ны, -аў, адз. -то́н, -а, м.

Агульная назва старажытнагерманскіх плямёнаў.

|| прым. тэўто́нскі, -ая, -ае.

водазмяшчэ́нне, -я, н.

Колькасць вады, якую выцясняе плаваючае судна.

Судна водазмяшчэннем у дваццаць тысяч тон.

камандзі́рскі, -ая, -ае.

1. гл. камандзір.

2. перан. Уласцівы камандзіру, начальніцкі.

К. голас.

К. тон.

пяціто́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (разм.).

Аўтамашына грузападымальнасцю ў 5 тон.

пако́рлівы, -ая, -ае.

Паслухмяны, падатлівы; які выражае пакору.

П. характар.

П. тон.

|| наз. пако́рлівасць, -і, ж.

выбача́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які заслугоўвае выбачэння; даравальны.

В. ўчынак.

В. тон.

|| наз. выбача́льнасць, -і, ж.

прыдзі́рлівы, -ая, -ае.

Схільны прыдзірацца да кожнай дробязі.

П. тон.

Прыдзірлівыя патрабаванні.

|| наз. прыдзі́рлівасць, -і, ж.