blubbery

[ˈblʌbəri]

adj.

1) таўсты́, адтапы́раны

blubbery lips — адтапы́раныя ву́сны

2) тлу́сты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сы́ты, -ая, -ае.

1. Які наеўся, не адчувае голаду; які поўнасцю здаволіўся.

С. (наз.) галоднаму не спагадае (прыказка). Сытае дзіця.

2. Тлусты, укормлены.

С. вяпрук.

3. Які ўтрымлівае шмат тлушчу.

Сытае мяса.

4. перан. Які жыве ў дастатку, у раскошы; заможны, багаты (разм.).

Сытыя дзялкі.

Сытае жыццё.

◊

Сыты па горла (разм., неадабр.) — з лішкам, дастаткова каму-н. чаго-н.

|| наз. сы́тасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

масляні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. У склад якога ўваходзіць масла; тлусты. Нафта — масляністая вадкасць з рэзкім пахам. □ Плавіліся ў масляністай вадзе залацістыя зоры, рэдкія агеньчыкі партовых ліхтароў. Лынькоў.

2. Як бы пакрыты слоем масла. Масляністыя светлыя вочы [Віктара] насмешліва бліснулі. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ölig

a

1) ма́сляны, тлу́сты

2) маслі́сты, але́істы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дэгра́

(фр. degras, ад лац. de = з, ад + фр. gras = тлусты)

тлушчавы матэрыял, які выкарыстоўваецца ў скураной вытворчасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bloated [ˈbləʊtɪd] adj.

1. тлу́сты; азы́злы, напу́хлы;

a bloated body азы́злае це́ла

2. празме́рны, ду́ты, ве́льмі вялі́кі;

a bloated budget разду́ты бюджэ́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тлушчыня́ ’таўшчыня’: такая тлушчыня ў асіны (вілен., Сл. ПЗБ). Утворана на базе таўшчыня пад уплывам тлусты ’тоўсты’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

тваро́г, ‑рагу, м.

Прадукт харчавання, які атрымліваецца з кіслага малака пры аддзяленні ад яго сыроваткі пасля адтоплівання. Тлусты тварог. □ Маці есці пакідала Ды йшла ў камору па другое, Яшчэ больш смачнае, ядкое, І тарабаніла сюды Для заканчэння ўжо яды Тварог, запраўлены смятанай. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікні́чны

(гр. pyknos = шчыльны)

поўны, тлусты;

п. тып — тып целаскладу чалавека, які характарызуецца шырокай каранастай фігурай і кароткай шыяй.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

schmálzig

a

1) тлу́сты, нашмарава́ны тлу́шчам [са́лам]

2) сентымента́льны, саладжа́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)