Zichenerklärung

f -, -en тлумачэ́нне зна́каў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рэма́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Заўвага; памета на палях (рукапісу, кнігі; уст.).

Рэмаркі на палях рукапісу.

2. У п’есе: тлумачэнне аўтара да тэксту, якое датычыць абставін дзеяння, знешняга выгляду ці паводзін персанажа.

|| прым. рэма́рачны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

двая́кі zwifach, dppelt; zwespältig;

двая́кае значэ́нне Dppelbedeutung;

двая́кае тлумачэ́нне dppelte uslegung

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

verbally [ˈvɜ:bəli] adv. ву́сна, на сло́вах;

explain smth. verbally даць ву́снае тлумачэ́нне чаму́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

tłumaczenie

н.

1. тлумачэнне, талкаванне;

2. пераклад

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гло́са, ‑ы, ж.

Тлумачэнне незразумелае слова або выразу, якое даецца на палях або ў самім тэксце старажытных і сярэдневяковых рукапісаў. Глосы ў скарынінскіх тэкстах.

[Ад грэч. glossa — устарэлае слова, якое патрабуе тлумачэння.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Kommentr

m -s, -e камента́рый, тлумачэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Interpretatin

f -, -en інтэрпрэта́цыя, (вы)тлумачэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вы́тлумачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Зразумела, даступна растлумачыць. // Даць якое‑н. тлумачэнне з’явам, падзеям. Вытлумачыць свае паводзіны. □ [Міхаліна:] — Маю задумлівасць Аўсянік вытлумачыў па-свойму. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

со́ннік, ‑а, м.

Уст. Кніга, у якой даецца тлумачэнне сноў. Да рэвалюцыі друкавалі нават кнігі, соннікі, якія тлумачылі кожны вобраз, што мільгаў у сне. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)