Verbum

по́клад, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Яйцо або прадмет, падобны на яго, які кладуць там, дзе хочуць, каб несліся куры.

ара́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Той, хто апрацоўвае, арэ зямлю; земляроб.

Дзе а. плача, там жняя скача (прыказка).

|| прым. ара́цкі, -ая, -ае.

аво́хці, выкл.

Выгук пры выказванні жалю, бядоты.

◊

Авохці мне (разм.) — ужыв. як выказванне здзіўлення, задавальнення, спачування і інш.

Авохці мне!

Як там прыгожа!

накуха́рыць, -ру, -рыш, -рыць; зак., чаго і без дап. (разм.).

Наварыць чаго-н., прыгатаваць у нейкай колькасці для яды.

Чаго ты там накухарыла?

схадзі́ць, схаджу́, схо́дзіш, схо́дзіць; зак.

1. гл. хадзіць.

2. Пайсці куды-н. і, пабыўшы там, вярнуцца назад.

С. у госці.

С. па каня.

прыхадны́, -а́я, -о́е.

Які з’яўляецца куды-н. на час для выканання абавязкаў, для лячэння, але не жыве, не знаходзіцца там пастаянна.

Прыхадная нянька.

Прыхадныя хворыя.

абзеляні́ць, -зеляню́, -зяле́ніш, -зяле́ніць; -зяле́нены; зак., што.

Пасадзіць дрэвы, кусты там, дзе няма расліннасці.

А. вуліцы горада.

|| незак. абзеляня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. абзеляне́нне, -я, н.

няя́ўка, -і, ДМ -я́ўцы, мн. -і, -я́вак, ж.

Адсутнасць каго-н. там, дзе абавязкова патрэбна быць, куды неабходна з’явіцца.

Н. на заняткі.

Н. ў суд.

пажада́на, безас., у знач. вык., з інф. і злуч. «каб» (кніжн.).

Мэтазгодна, неабходна.

П. асобныя часткі паэмы вывучыць на памяць.

П., каб усё там абышлося добра.