нацэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. гл. нацаніць.

2. Сума, на якую павышана цана на што-н.

Тавар з нацэнкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нале́ва, прысл.

1. У левы бок, на левым баку.

Звярнуць н.

Паглядзець н.

2. перан. Не па прамым прызначэнні, незаконна (разм.).

Прадаць тавар н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пярша́к, першаку́, м. (разм.).

1. Тавар першага гатунку.

2. Першая, самая моцная самагонка.

Хапіў першаку, дык аж вочы на лоб.

|| памянш. першачо́к, -чку́, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэалізо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

1. Ажыццяўляць, здзяйсняць (кніжн.).

Р. задумы.

2. Пераводзіць у грошы, прадаваць (спец.).

Р. тавар.

|| наз. рэаліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абясцэ́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Пазбавіць каштоўнасці. Абясцэніць тавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

первосо́ртный

1. першагатунко́вы, пе́ршага гату́нку, першасо́ртны, пе́ршага со́рту;

первосо́ртный това́р першагатунко́вы (першасо́ртны) тава́р, тава́р пе́ршага гату́нку (со́рту);

2. (первостепенный) разг. першара́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нява́жны, -ая, -ае.

1. Які не мае вялікага значэння; малазначны.

Няважная справа.

2. Не зусім добры; дрэнны.

Н. тавар.

Н. настрой.

|| наз. нява́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абясцэ́ніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены; зак., каго-што.

Пазбавіць каштоўнасці.

А. тавар.

|| незак. абясцэ́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абясцэ́ньванне, -я, н. і абясцэ́ненне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зда́тчык, ‑а, м.

Той, хто здае тавар, прадукцыю, маёмасць. Здатчык збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нехадавы́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Які не мае пастаяннага попыту. Нехадавы тавар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)