oznaka

ж.

1. адзнака; сімптом;

oznaka zgody — знак згоды;

2. эмблема; сімвал;

oznaka władzy — сімвал улады

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

white fl ag [ˌwaɪtˈflæg] n. бе́лы сцяг (сімвал)

♦

hoist/show the white flag здава́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жало́ба, -ы, ж.

1. Смутак з прычыны чыёй-н. смерці, народнага гора, бедства; выражаецца ў адмене гулянак, забаўляльных відовішчаў.

Краіна ў жалобе.

2. Чорнае адзенне, павязка, вуаль і пад. як сімвал смутку.

Насіць жалобу.

|| прым. жало́бны, -ая, -ае.

Ж. мітынг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

symbol [ˈsɪmbl] n.

1. сі́мвал, знак; эмбле́ма;

The cross is the symbol of Christianity. Крыж – сімвал хрысціянства.

The dove is a symbol of peace. Голуб – эмблема міру.

2. знак, умо́ўнае абазначэ́нне;

phonetic symbols фанеты́чныя зна́кі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

парфі́ра, ‑ы, ж.

1. Уст. Доўгая пурпуровая мантыя — сімвал улады манарха; параднае цырыманіяльнае ўбранне манарха.

2. Род марскіх водарасцей чырвонага колеру.

[Грэч. porphýra.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэагра́ма, ‑ы, ж.

Умоўны знак, які абазначае на пісьме (у адрозненне ад літары) не гук якой‑н. мовы, а цэлае паняцце; сімвал.

[Ад грэч. idea — паняцце і gramma — запіс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лі́ктар, ‑а, м.

У Старажытныя Рыме — член ганаровай стражы вышэйшай адміністрацыі, які насіў пучок розгаў і сякеру як сімвал улады і пакарання.

[Лад. lictor.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімвалі́чны, -ая, -ае.

1. гл. сімвал, сімволіка.

2. Які мае скрыты сэнс, які наводзіць на асацыяцыі (у 2 знач.).

Лёс героя с.

С. сэнс назвы рамана.

3. Пра пла́ты, сумы: мізэрна малы.

Аплата за паслугі — чыста сімвалічная.

С. ўзнос.

|| наз. сімвалі́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эмбле́ма ж Emblém n -s, -e, Sínnbild n -s, -er; Wáhrzeichen n -s, - (сімвал)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зна́мение ср. знак, род. зна́ка м.; (признак) адзна́ка, -кі ж.; (символ) сі́мвал, -ла м.;

◊

зна́мение вре́мени адзна́ка ча́су.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)