сярэдняпо́зні, ‑яя, ‑яе.

Сярэдні па часу выспявання сярод позніх сартоў. Сярэдняпозні сорт бульбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэдняра́нні, ‑яя, ‑яе.

Сярэдні па часу выспявання сярод ранніх сартоў. Сярэдняраннія сарты пшаніцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віко́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Дваранскі тытул у старой Францыі, у Англіі, сярэдні паміж тытуламі барона і графа, а таксама асоба з такім тытулам.

|| ж. вікантэ́са, -ы, мн. -ы, -тэ́с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

mediocre

[,mi:diˈoʊkər]

adj.

пасрэ́дны, сярэ́дні

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

звышпрыбы́так, ‑тку, м.

У капіталістычным грамадстве — прыбытак, які значна перавышае сярэдні прыбытак капіталістычнага прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́дыум​2

(лац. medium = сярэдні)

сярэдні рэгістр жаночага пеўчага голасу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пасрэ́дны míttelmäßig; dúrchschnittlich (сярэдні); mángelhaft (пра паспяховасць вучняў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мезалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Сярэдні каменны век, пераход ад старажытнага да новага каменнага веку.

[Ад грэч. mésos — сярэдні, прамежкавы і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

габо́й, ‑я, м.

Духавы драўляны музычны інструмент, па вышыні гуку сярэдні паміж кларнетам і флейтай.

[Іт. oboe.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Дрыжнік 4/293

- » - сярэдні 4/293 (іл.)

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)