помста, адпомста, адплата, расплата □ судны час, судны дзень

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

буксі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Судна, якое буксіруе іншыя судны, плыты.

2. Канат або стальны трос для буксіроўкі.

Цягнуць на буксіры.

◊

Браць на буксір каго (разм.) — памагаць каму-н., хто адстае ў выкананні чаго-н.

|| прым. буксі́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падво́дны¹, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца, ажыццяўляецца пад паверхняй вады.

Падводная частка карабля.

Падводнае плаванне.

2. Пра судны, флот: здольны плаваць пад вадой.

Падводная лодка (баявы карабель). Падводныя сілы флоту (усе падводныя лодкі ВМФ дзяржавы або аднаго з яе флотаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

крэ́йсерства, ‑а, н.

Плаванне асобнага судна або эскадры ў якіх‑н. водах з мэтай разведкі, аховы берагоў, нападу на варожыя судны і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shipping [ˈʃɪpɪŋ] n.

1. гандлёвы флот; су́дны;

The canal is open for shipping. Канал адкрыты для суднаходства.

2. пераво́зка, перасы́лка гру́заў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

самаплы́вам, прысл.

Разм.

1. Сілай цячэння. Лодка спускалася самаплывам.

2. Уласным ходам, без буксіроўкі (пра судны).

3. Сілай уласнай вагі (пра рух вадкасцей і сыпкіх рэчываў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шлюзава́ць сов. и несов., в разн. знач. шлюзова́ть;

ш. раку́ — шлюзова́ть ре́ку;

ш. су́дны — шлюзова́ть суда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шлюзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

1. Устанавіць (устанаўліваць) шлюзы (у 1 знач.). Шлюзаваць раку.

2. Прапусціць (прапускаць) праз шлюз, шлюзы (пра судны). Шлюзаваць танкер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасы́лачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да пасылкі (у 1 знач.). Пасылачныя судны.

2. Які мае адносіны да пасылкі (у 2 знач.), служыць для пасылак. Пасылачная квітанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верф

(гал. werf)

1) прадпрыемства, на якім будуюць ці збіраюць судны;

2) памяшканне, дзе будуюць дырыжаблі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)