bowshot

[ˈboʊʃɑ:t]

n.

1) стрэл з лу́ку

2) далёкасьць лёту стралы́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Visíerschuss

[vi-]

m -es, -schüsse стрэ́л прамо́й наво́дкай

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Stártschuss

m -es, -schüsse спарт. ста́ртавы стрэл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Пу́дла разм. ’промах у стральбе, няўдалы стрэл’ (ТСБМ), пу́дло ’промах; недакладны стрэл, які толькі спалохаў птушак ці звера’ (Нас.); сюды ж пудлава́ць ’рабіць недакладныя стрэлы’ (ТСБМ), спудлава́ць ’зрабіць промах’ (Воўк-Лев., Татарк., 172), ’зрабіць не так, як трэба’ (Цых.); даць пу́дла ’не пацэліць; памыліцца, схібіць’ (Сержп., Янк. БП), ’моцна пабіць’ (Ян., Бяльк., Воўк-Лев., Татарк., 172: “выраз ужываецца, калі кажуць пра жывёлу, напр., пра сабак”). З ням. Pudel ’памылка’, pudeln ’памыляцца’ праз польск. pudło ’недакладны стрэл альбо кідок у гульні (у кароглі)’, параўн. Банькоўскі, 2, 964. Значэнне ’моцна пабіць’, магчыма, пад уплывам пу́дзіць (так ужо ў Насовіча адносна пу́дло: “от пу́дзиць — пугать”).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бліскаві́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да бліскавіцы. Грукне стрэл — і ў яго бліскавічным агні Перамогі абрысы ты ўбачыш на міг. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здрыгану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Заставіць здрыгануцца; скалануць. Прылажыўся дзед Талаш, і гулкі стрэл здрыгануў лясную глухмень. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэвальве́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рэвальвера. Рэвальверны стрэл. Рэвальверная кабура.

2. Спец. Які можа рухацца.

•••

Рэвальверны станок гл. станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ostrzegawczy

перасцерагальны; папераджальны;

strzał ostrzegawczy — папераджальны стрэл

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зае́нчыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Пачаць енчыць. // Енкнуць некалькі разоў запар. Раптам пачулася чарга з аўтамата, потым адзін стрэл, другі. Заенчыў сабака і сціх. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

gunshot [ˈgʌnʃɒt] n.

1. ружэ́йны стрэ́л

2. дыста́нцыя, адле́гласць стрэ́лу;

within gunshot на адле́гласці стрэ́лу;

out of gunshot па-за дасяга́льнасцю/дася́жнасцю стрэ́лу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)