прысмакі назоўнік | мужчынскі род

  1. Ласункі, а таксама ўвогуле смачныя, асабліва прыгатаваныя стравы.

    • Ласы на п.

  2. Прыправа (размоўнае).

    • Страва з неабходнымі прысмакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

суп назоўнік | мужчынскі род

Вадкая страва — адвар з мяса, рыбы, гародніны з дабаўленнем розных прыпраў.

  • Рыбны с.
  • Малочны с.

|| прыметнік: супавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

халадзец назоўнік | мужчынскі род

Страва з загуслага пры ахаладжэнні мяснога або рыбнага адвару з дробнымі кавалачкамі мяса або рыбы.

|| прыметнік: халадцовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

боршчык, ‑у, м.

Негустая страва, прыгатаваная з бацвіння буракоў, шчаўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́шэр, ‑у, м.

У веруючых яўрэяў — дазволеная іудзейскай рэлігіяй страва.

[Яўр. kāšēr — чысты.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

леча, нескл., н.

Кансерваваная страва з чырвонага перцу і памідораў.

[Ад венг. lecsó.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэф, ‑у, м.

У веруючых яўрэяў — недазволеная іудзейскай рэлігіяй страва.

[Яўр. treife.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харчо, нескл., н.

Каўказская страва з бараніны з вострымі прыправамі.

[Груз. charšo.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́ство ср., чаще мн., уст. е́жа, род. е́жы ж., стра́ва, -вы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

вегетарыянскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вегетарыянца, вегетарыянства. Вегетарыянская страва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)