талакно назоўнік | ніякі род

Мука з ачышчанага падпражанага аўса і страва з такой мукі на малацэ і масле.

|| прыметнік: талакняны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цура назоўнік | жаночы род

Страва з пакрышанага ў квас або ў ваду хлеба з соллю, цыбуляй, а часам з алеем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

свежапрыгатаваны, ‑ая, ‑ае.

Нядаўна, толькі што прыгатаваны. Свежапрыгатаваная страва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суп назоўнік | мужчынскі род

Вадкая страва — адвар з мяса, рыбы, гародніны з дабаўленнем розных прыпраў.

  • Рыбны с.
  • Малочны с.

|| прыметнік: супавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мус назоўнік | мужчынскі род

Салодкая страва з узбітай да пены фруктовай, ягаднай, малочнай масы з маннымі крупамі або жэлацінам.

|| прыметнік: мусавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прысмакі назоўнік | мужчынскі род

  1. Ласункі, а таксама ўвогуле смачныя, асабліва прыгатаваныя стравы.

    • Ласы на п.

  2. Прыправа (размоўнае).

    • Страва з неабходнымі прысмакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кісель назоўнік | мужчынскі род

Студзяністая вадкая страва.

  • Аўсяны к.
  • Дзесятая вада на кісялі (пра вельмі далёкага родзіча; размоўнае жартаўлівае).

|| прыметнік: кісельны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

бацвінне назоўнік | ніякі род | зборны назоўнік

  1. Лісце і сцёблы буракоў.

    • Наламаць бацвіння.

  2. Страва, прыгатаваная з бурачных сцёблаў і лісця.

    • Наварыць бацвіння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

халадзец назоўнік | мужчынскі род

Страва з загуслага пры ахаладжэнні мяснога або рыбнага адвару з дробнымі кавалачкамі мяса або рыбы.

|| прыметнік: халадцовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

запяканка назоўнік | жаночы род

  1. Страва, прыгатаваная запяканнем.

    • Рысавая з.

  2. Ягадная наліўка з прыправамі, прыгатаваная шляхам гарачай апрацоўкі.

    • Вішнёвая з.

|| прыметнік: запяканачны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)