1. Прылада для змацавання, сашчэплівання папер. — Вось яны, пісьмы! — [Малашанка] узяў стос аркушаў з вучнёўскіх сшыткаў і канвертаў, змацаваных сашчэпкай.Шамякін.[Шугай] выцягнуў з папкі некалькі аркушаў, змацаваных вялізнай сашчэпкай.Асіпенка.
2. Прыстасаванне, пры дапамозе якога счапляюць што‑н. Моцна націскаюць адзін на адзін вагоны, абвісае кручча, [якім] сашчэплены паміж сабою вагоны.. Міколка, павісшы над крукамі, раскручвае сашчэпку.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Пак ’стос або звязка пэўных прадметаў’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Яруш., ТС), ’скрыня, у якую ссыпаюць муку’ (Інстр. 1, Сл. ПЗБ), ’пенал’ (Шат.). Праз польск.pak, paka з ням.Packen, Pack ’пакет, звязка’, таксама як і рус.пак (аб апошнім гл. Фасмер, 3, 188). Пакава́ць з польск.pakować; дзеяслоў адзначаны ў ст.-бел.: паковати < ст.-польск.pakować (Булыка, Лекс. запазыч., 248).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
pile1[paɪl]n.
1. ку́ча, гру́да;
a pile of sand ку́ча пяску́;
a pile of booksстос кніг;
We put the newspapers in piles on the floor. Мы паклалі газеты стосамі на падлозе.
2.звыч.pl.piles мно́га, шмат;
piles of work мно́га рабо́ты
♦
make a pile нажы́ць ку́чу гро́шай
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
ryza
Iж.
1. 500 аркушаў;
2.стос (паперы)
IIж.
рыза;
trzymać kogo w ~ach — трымаць каго ў паслушэнстве
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кі́паж.
1. (вязка, стос) Pack m -(e)s, -e і Päcke, Pácken m -s, -; Stápel m -s, -, Stoß m -es, Stöße;
2. (мерабавоўны, лёну) Bállen m -s, -;
кі́памі bállenweise
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
перавяза́цьсов., в разн. знач. перевяза́ть; (вокруг, со всех сторон — ещё) обвяза́ть;
п. ра́ну — перевяза́ть ра́ну;
п. хво́рага — перевяза́ть больно́го;
п. стос папе́р — перевяза́ть ки́пу бума́г;
п. ко́фту — перевяза́ть ко́фту;
п. цяля́ — перевяза́ть телёнка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Сугро́б ’гурба намеценага снегу’ (Бяльк., Яшк., Сл. ПЗБ; усх., ЛА, 2). Ст.-бел.сугропь, суграпъ ’гурба снегу’ (XVI ст., ЖНС), ст.-рус. (XV ст.) сугробъ ’гурба, стос’, укр.сугро́б ’узвышша, узгорак’. Дыял.прасл.*sǫgrobъ < *sъ‑grebti ’згрэбці’ з апафаніяй у корані; гл. Борысь, Prefiks., 102. Параўн. серб.-харв.дыял.су̑греб ’сверб, хвароба скуры; паводле народных вераванняў — вынік таго, што чалавек наступіў на месца, дзе сабака гроб зямлю’ (Элезавіч, 2), балг.дыял.сугреб ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паке́т, -а, М -ке́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Папяровы скрутак з чым-н.
Завінуць рэчы ў п.
2. Папяровы, поліэтыленавы і пад. мяшочак для прадуктаў.
3. Канверт з пісьмом афіцыйнага прызначэння.
Сакрэтны п.
4. У некаторых спалучэннях: камплект дакументаў, афіцыйных папер.
П. ідэй.
П. акцый (доля акцыянера ў акцыянерным таварыстве; спец.).
5. Штабель, стос грузаў, змешчаных на паддон (спец.).
Цэгла ў пакетах.
○
Індывідуальны (перавязачны) пакет — спецыяльна ўпакаваная гатовая павязка для накладання на рану пры аказанні першай медыцынскай дапамогі.
|| памянш.паке́цік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 1 і 2 знач.).
|| прым.паке́тны, -ая, -ае (да 1—3 і 5 знач.).
Пакетныя перавозкі грузаў (на паддонах; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бунт1, ‑у, М ‑нце, м.
Стыхійнае паўстанне, мяцеж. Стралецкі бунт. Кулацкі бунт. □ Грозны вагар зямельных бунтаў пакаціўся па неабсяжных прасторах царскай Расіі, скутай астрогамі і ланцугамі няволі, пакаціўся бляскам пажараў, клубамі дыму, афарбоўваючы ў крывавы колер халоднае асенняе неба.Колас.// Спрэчка, сварка. [Гаспадыня:] — Ды яна [наймічка], разбойніца, бунт узняла. Не пайду, кажа, у Граева служыць.Бажко.//перан. Пратэст, абурэнне. У грудзях яе [Мікалаеўны] пачаўся сапраўдны бунт зняважаных пачуццяў.Гамолка.
бунт2, ‑а, М ‑нце, м.
Звязак, кіпа; стос.
[Ад ням. Bund — звязак.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Рэдзь1 ’столка’ (ТСБМ, Жд. 3, Мат. Гом., Ян., Янк. Мат., Сл. ПЗБ), ’раз; чарга; адзінка вымярэння; столка’ (Байк. і Некр., Касп., Нас.), рэ́дка, рэ́дачка ’тс’ (Юрч. СНЛ), радзь ’столка’ (докш., Сл. ПЗБ). З пераасэнсаваннем кораня пад уплывам народнай этымалогіі з польск.ryza, reza ’стос (паперы)’ < ням.Ries ’тс’.
Рэдзь2, рэць, ’рыбалоўная сетка з рэдкага палатна’ (віц., калін., ЛА, 1; ашм., Сл. ПЗБ; ТС), ’знешнія сценкі рыбалоўнай сеткі’ (Жыв. НС, З нар. сл.). Бязафікснае ўтварэнне ад рэдкі (гл.).