фракцы́йнасць, ‑і, ж.

Наяўнасць фракцый ​1 (у 3 знач.). Усякае праяўленне фракцыйнасці і групаўшчыны несумяшчальна з марксісцка-ленінскай партыйнасцю, з прабываннем у партыі. Статут КПСС.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

універсітэ́цкі в разн. знач. университе́тский;

у. стату́т — университе́тский уста́в;

у. дыпло́м — университе́тский дипло́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

statut, ~u

м. статут;

statut towarzystwa — статут таварыства;

statut spółdzielni — статут кааператыва;

zgodnie ze ~em — згодна са статутам, паводле статута

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дэкрэта́л

(с.-лац. decretale, ад лац. decretalis = які датычыць дэкрэта)

папскі статут.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дысцыпліна́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дысцыпліны ​1. Дысцыплінарны статут. // Звязаны з парушэннем дысцыпліны. Дысцыплінарнае спагнанне. □ [Сідар] чакаў суровай дысцыплінарнай кары, але не чакаў кары ад калектыву. Галавач.

•••

Дысцыплінарны батальён гл. батальён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ро́кі ’сесія’ (Стан., Статут 1529 г.) — да рок 1 ’тэрмін’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Reglement

[-mã:]

n -s, -s ста́тут, рэгла́мент

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wéchselordnung

f -, -en юрыд. вэ́ксальны стату́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Exerzíerordnung

f -, -en вайск. страявы́ стату́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Statút

n -s, -en стату́т, палажэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)