hoary
[ˈhɔri]
adj.
1) сівы́ (ад ве́ку, ад шэ́рані)
2) стары́, да́ўні, старада́ўны
hoary rules — стары́я пра́вілы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
адме́рці, 1 і 2 ас. не ўжыв., адамрэ́; адмёр, -мёрла; зак.
1. Страціць жыццяздольнасць, стаць нежывым, загінуць (пра часткі якога-н. арганізма, расліны).
Клеткі тканак адмерлі.
2. перан. Перастаць існаваць, знікнуць (пра грамадскія з’явы, асаблівасці быту і пад.).
Старыя звычаі адмерлі.
|| незак. адміра́ць, -а́е.
|| наз. адміра́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адме́рці сов., прям., перен. отмере́ть;
два па́расткі ~лі — два побе́га о́тмерли;
мно́гія стары́я звы́чаі ~лі — мно́гие ста́рые обы́чаи о́тмерли
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
перапява́ць несов.
1. в разн. знач. перепева́ть; см. перапе́ць;
2. перен. (повторять) перепева́ть;
п. стары́я тэ́мы — перепева́ть ста́рые те́мы
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
ато́пкі, ‑аў; адз. атопак, ‑пка, м.
Старыя зношаныя чаравікі, боты і пад. Старыя атопкі з растапыранымі ўгору халявамі то крыху макрэлі ад расы, то прысыпаліся ўчарашнім пылам. Кулакоўскі. На.. [хлопцу] была чорная касаваротка з белымі, як на гармоніку, гузікамі, на босых нагах — атопкі ад старых валёнак. Грахоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зюзю́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Абл. Весці лёгкую, вольную размову. Старыя ціхенька зюзюкаюць пра каня, пра карову. Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перапява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. Незак. да перапець.
2. перан. Паўтараць вядомае, раней сказанае. Перапяваць старыя тэмы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абвалі́ць, -валю́, -ва́ліш, -ва́ліць; -ва́лены; зак.
1. што. Абуры́ць, абрушыць што-н.
А. старыя сцены.
А. падмыты вадою бераг.
2. каго-што. Паваліць каго-, што-н.
А. дрэва.
3. каго. Адолець у барацьбе.
Спрытна схапіў яго, абваліў на падлогу.
|| незак. абва́льваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абва́льванне, -я, н. (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́руб, ‑у, м.
Месца з рэшткамі высечанага лесу. Перад самым Асінаўскім лес парадзеў. Сталі трапляцца дзялянкі — старыя вырубы. Пташнікаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павыбяга́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.
Выбегчы адкуль‑н. — пра ўсіх, многіх. З хат павыбягалі старыя і малыя. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)