прилежа́ть несов., уст.

1. (относиться с прилежанием) стара́цца; ру́піцца;

2. см. прилега́ть​ 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разнаста́іць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; незак., што.

Кніжн. Рабіць разнастайным. Разнастаіць мову можна пры дапамозе сінонімаў і не трэба старацца звесці іх. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

beéifern

(sich) (zu + inf) стара́цца (што-н. зрабіць); ру́піцца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гадзі́ць, гаджу́, го́дзіш, го́дзіць; гадзі́; незак.

1. каму. Старацца задаволіць каго-н.; дагаджаць.

Госцю гадзі, ды і сябе глядзі (прыказка).

2. каму-чаму. Садзейнічаць, спрыяць каму-, чаму-н.

Дажджы гадзілі ярыне.

◊

Гадзіць як благой (ліхой) скуле (разм.) — вельмі дагаджаць каму-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

seek to right a wrong

стара́цца вы́правіць зло

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bend over backward

а) перастара́цца

б) ве́льмі стара́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beat one’s brains

лама́ць сабе́ галаву́, стара́цца прыпо́мніць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нясто́йкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нястойкага. Нястойкасць рэчыва. □ [Лесарубы] ведалі, што адміністрацыя будзе старацца скрываць забастоўку і ім трэба было прымаць арганізацыйныя меры. Частка навічкоў праяўляла нястойкасць. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́цца¹, шы́юся, шы́ешся, шы́ецца; незак. (разм.).

1. Лезці, прабірацца і пад. ў вузкае месца, туды, дзе цесна; хавацца куды-н.; пранікаць, залазіць куда-н.

Ш. ў натоўп.

Куры шыюцца ў крапіву.

2. перан. Старацца быць падобным на каго-н., прыкідвацца кім-н.

Ш. ў дурні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захлопота́ть сов. пача́ць клапаці́цца, пача́ць стара́цца, пача́ць увіха́цца; (засуетиться) замітусі́цца, забе́гаць, закруці́цца; см. хлопота́ть​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)