нацяга́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Доўга, многа пахадзіць, паблукаць дзе-н.

Н. па лесе.

2. Стаміцца, цягаючы што-н. цяжкае.

Н. мяхоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

утоми́ться утамі́цца, стамі́цца; змары́цца; (от дороги — ещё) здаро́жыцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zmęczyć się

зак. стаміцца, змучыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

счака́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак. (разм.).

1. Стаміцца ад доўгага чакання.

С. пісьма з фронту.

2. Дачакацца.

Пайду да сястры, с. не магу, каб пабачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набаро́цца, ‑баруся, ‑борашся, ‑борацца; зак.

Разм. Удосталь пабароцца; стаміцца, боручыся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Прыцю́хацца ’стаміцца ад беганіны’ (Нас.), прыцюхкацца, пріцюхацца, пріцёхацца ’стаміцца ў выніку аднастайных рухаў, хады’, ’прывалачыся’ (узд., Жд. 3; мсцісл., З нар. сл.). Да цюхаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нату́зацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Стаміцца ад цяжкай тузаніны, звязанай з рэзкімі рухамі.

Так натузаецца маці за дзень, што ні рук і ні ног не чуе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изнемо́чь сов. знемагчы́ся; (потерять силы) знясі́лець, знясі́ліцца; (устать) стамі́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навярэ́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Стаміцца, натрудзіцца да стомы, хваравітая стану.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ператрэнірава́цца, ‑руюся, ‑руешся, ‑руецца; зак.

Спец. Стаміцца ад працяглай, празмернай трэніроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)