temporary

[ˈtempəreri]

adj.

часо́вы, ня ста́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

обстоя́тельный

1. (рассудительный) пава́жны, ста́лы;

2. (подробный, детальный) дакла́дны, (основательный) грунто́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

созре́вший

1. спе́лы, вы́спелы;

2. перен. (о возрасте) ста́лы; (взрослый) даро́слы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Stámmkunde

m -n, -n заўсёднік, ста́лы [пастая́нны] кліе́нт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

abiding [əˈbaɪdɪŋ] adj. fml нязме́нны, ста́лы;

an abiding friendship мо́цная дру́жба;

abiding faith цвёрдая ве́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сваво́ліць, -лю, -ліш, -ліць; незак.

1. Гарэзаваць, дурэць.

Наглядай, каб дзеці не сваволілі.

2. Рабіць у адпаведнасці са сваёй воляй, не зважаючы ні на што.

3. Весці сябе несур’ёзна, легкадумна; буяніць.

Хлопец сталы, а сваволіць.

|| зак. насваво́ліць, -лю, -ліш, -ліць.

|| наз. сваво́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Асталява́цца ’абсталявацца, прызвычаіцца’ (Гарэц., Др.-Падб., Янк. Мат., Жд.). Утворана з прэфіксам а‑ і суфіксам ‑ява‑ на базе прыметніка сталы ’пастаянны’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

habitué [hæˈbɪtʃueɪ] n. fml заўсёдны/ста́лы наве́двальнік;

a habitué of night-clubs заўсёдны наве́двальнік начны́х клу́баў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пе́ўны ’з зародкам (пра яйка)’ (міёр., Жыв. сл.), пе́ўнае (яйка), пе́ўнъя, пе́ўныя ’тс’ (лаг., кругл., беш., ЛА, 1), пе́ўный ’пэўны, сталы’ (Бяльк.). Гл. пэўны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

неизме́нный

1. (неизменяющийся) нязме́нны; (непоколебимый) непахі́сны; (постоянный) ста́лы, заўсёдны;

2. (верный) ве́рны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)