здзьму́хаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Дзьмухаючы, скінуць, сагнаць.

З. пыл са стала.

|| незак. здзьму́хваць, -аю, -аеш, -ае.

|| аднакр. здзьму́хнуць, -ну, -неш, -не; -нуты; -ні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

паблі́зу, прысл. і прыназ.

1. прысл. Блізка, непадалёку.

Рэчка ёсць п.

2. прыназ. з Р. Указвае на размяшчэнне блізка ад чаго-н.

Вёска стала п. возера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

statecznie

паважна, стала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

насто́льны, -ая, -ае.

1. Прызначаны для стала, прыстасаваны для таго, каб быць на стале.

Настольная лямпа.

Настольныя гульні.

2. перан. Які заўсёды патрэбны (пра кнігі).

Тлумачальны слоўнік — настольная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

няёмка, безас., у знач. вык.

1. Пра адчуванне нязручнасці, невыгоды, выкліканых чым-н.

Было н. сядзець.

2. Пра пачуццё збянтэжанасці, сораму, якое перажывае хто-н.

Ёй стала н. ад такіх слоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

рог², рага́, мн. рагі́, -о́ў, м.

Месца, дзе сыходзяцца, перасякаюцца два прадметы ці два бакі чаго-н.

На рагу вуліцы.

Р. стала.

Р. хусткі.

|| памянш. ражо́к, -жка́, мн. -жкі́, -жко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

eternally

[ɪˈtɜ:rnəli]

adv.

1) ве́чна, назаўсёды

2) заўсёды; ста́ла; безупы́нна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

зусі́м, прысл.

1. Абсалютна, поўнасцю.

У хаце стала з. цёмна.

Я яго не з. зразумеў.

2. (перад адмоўем). Ні ў якой ступені, ніколькі (разм.).

З. не смешна.

Я тут з. не жартую.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

го́рка², прысл.

1. Непрыемна, едка па смаку.

2. Пра адчуванне горкага смаку.

Ад зёлак стала г. ў роце.

3. у знач. выкл. го́рка! Вокліч за вясельным сталом, якім просяць маладых пацалавацца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даўжыня́, -і́, мн. даўжы́ні, даўжы́нь, ж.

1. Працягласць лініі, плоскасці, цела паміж двума крайнімі іх пунктамі.

Змераць даўжыню стала.

Меры даўжыні.

Д. вуліцы.

Д. ракі.

2. Працягласць у часе.

Д. рабочага дня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)