цюпа́га, ‑і, ДМ ‑пазе, ж.

Горная сякера. Эх, каб ведаў я, хлапчына, Дзе схаваныя ў магнатаў Бочкі поўныя і скрыні Срэбра, золата, дукатаў, — Сваёй востраю цюпагай Я разбіў бы іх, рассыпаў. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ру́пія

(санскр. rupia - срэбра)

грашовая адзінка Індыі, Пакістана, Інданезіі і некаторых іншых краін, а таксама манета адпаведнай вартасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

цямне́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

1. Станавіцца цёмным, цямнейшым; траціць яркасць.

Срэбра з часам цямнее.

2. безас. Пра надыход цемнаты; змяркацца.

Улетку позна цямнее.

3. Вылучацца сваім цёмным колерам, віднецца (пра што-н. цёмнае).

Здалёк цямнеў лес.

На фоне неба цямнела нейкая постаць.

|| зак. пацямне́ць, -е́е (да 1 і 2 знач.) і сцямне́ць, -е́е (да 2 знач.).

|| наз. пацямне́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

srebro

srebr|o

н.

1. серабро; срэбра;

powlec ~em — пасерабрыць;

2. зборн. серабро; срэбныя вырабы (манеты і да т.п.);

~a stołowe — сталовае срэбра;

żywe ~o — а) ртуць;

жыўчык; непаседа; гарэза

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

тра́ўлены ​1, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад травіць ​1.

2. у знач. прым. Апрацаваны траўленнем або атрыманы ў выніку траўлення. Траўленае срэбра. Траўлены ўзор.

тра́ўлены ​2, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад травіць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глянцзі́льбер

(ням. Glanzsilber, ад Glanz = бляск + Silber = срэбра)

рэчыва, якое змяшчае плаціну або паладый; выкарыстоўваецца для жывапісу на фарфоры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

монаметалі́зм

(ад мона- + метал)

грашовая сістэма, пры якой у аснову грашовага абарачэння пакладзены адзін валютны метал (золата або срэбра).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пла́ціна

(ісп. platina, ад plata = срэбра)

высакародны метал шаравата-белага колеру, які выкарыстоўваецца ў ювелірнай справе, радыётэхніцы і інш.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ніе́ла

(іт. niello = чэрнь)

малюнак, выразаны на золаце або срэбры і запоўнены чэрню (цёмным сплавам срэбра, медзі, серы і буры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hallmark

[ˈhɔlmɑ:rk]

n.

1) прабі́рнае кляймо́, про́ба f. (зо́лата, срэ́бра)

2) характэ́рны знак; адзна́ка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)