алкаго́ль, -ю, м.

1. Аднаатамны спірт (спец.).

2. Арганічныя злучэнні, у склад малекул якіх уваходзіць група атамаў кіслароду і вадароду; спіртныя напіткі.

Танны а.

|| прым. алкаго́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

саліцы́лавы, -ая, -ае.

У выразах: саліцылавая кіслата — арганічнае злучэнне, якое выкарыстоўваецца для прыгатавання лекавых рэчываў і фарбавальнікаў; саліцылавы спірт — бясколерныя крышталі арганічнага паходжання, якія выкарыстоўваюцца як сродак абязбольвання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вінаку́рня, ‑і, ж.

Уст. Прадпрыемства, дзе гоніцца спірт, гарэлка; бровар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрпе́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэрпенаў. Тэрпенавы спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спатыка́ч, ‑а, м.

Гарэлка або спірт, настоеныя на мускатным арэху і прыправах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разба́віць, -а́ўлю, -а́віш, -а́віць; -а́ўлены; зак., што.

Дадаўшы вады або іншай вадкасці, зрабіць менш насычаным, радзейшым.

Р. спірт вадой.

|| незак. разбаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. разба́ўка, -і, ДМ -ба́ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драўні́нны, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы з дрэва, драўніны. Драўнінная смала. Драўнінны вугаль. Драўнінны спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэнатурава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) дэнатурацыю. Дэнатураваць спірт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драўні́нны I древеси́нный

драўні́нны II древе́сный;

○ д. спірт — древе́сный спирт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sálmi¦akgeist

m -es нашаты́рны спірт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)