фехра́ль, ‑ю, м.

Спец. Гарачатрывалы сплаў з жалеза, хрому і алюмінію.

[Ад лац. Fe(rrum) — жалеза, Chr(omium) — хром і Al(uminium) — алюміній.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глазу́ра, -ы, ж.

1. Шклопадобны сплаў, якім пакрываюць гліняную, фаянсавую і пад. пасуду.

2. Густы цукровы сіроп, у якім вараць садавіну і якім пакрываюць мучныя вырабы.

|| прым. глазу́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кальчугалюмі́ній, ‑ю, м.

Трывалы алюмініевы сплаў, які змяшчае ў сабе 0,5% нікелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кіслотатрыва́лы, ‑ая, ‑ае.

Які не паддаецца дзеянню кіслаты. Кіслотатрывалы сплаў. Кіслотатрывалая пластмаса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафінава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Ачысціць (ачышчаць) ад дамешак.

Р. металічны сплаў.

2. Апрацоўкай ператварыць (ператвараць) у рафінад.

Р. цукар.

|| наз. рафінава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жалезаспла́ў, ‑лаву, м.

Сплаў жалеза з іншым металам, які выкарыстоўваецца ў прамысловых мэтах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарашо́вы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Разрознены, не звязаны ў плыты, шарашом. Шарашовы сплаў лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Metálllegierung

f -, -en металі́чны сплаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

астралі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

1. Шкляны сплаў чырвонага колеру.

2. Род выбуховага рэчыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лату́нь, ‑і, ж.

Сплаў медзі з цынкам (іншы раз з прымессю волава, алюмінію, марганцу).

[Ням. Latun.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)