адлі́цца¹, 1 і 2 ас. не ўжыв., адалье́цца і адліе́цца; зак.

Пра вадкасць: часткова выліцца.

Вада з карыта адлілася.

|| незак. адліва́цца, -а́ецца.

◊

Адалыоцца слёзы чые і каму — хто-н. паплаціцца за ўчыненае каму-н. зло, крыўду і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

krokodyli

кракадзілавы;

~e łzy — кракадзілавыя слёзы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Heredis fletus sub persona risus est (Publilius)

Плач нашчадка ‒ замаскіраваны смех.

Плач наследника ‒ замаскированный смех.

бел. Ліць кракадзілавы слёзы.

рус. Глазами плачет, а сердцем смеётся. Лить крокодиловы слёзы.

фр. Verser des larmes de crocodile (Проливать крокодиловы слёзы).

англ. To shed crocodile’s tears (Лить крокодиловы слёзы).

нем. Krokodilstränen weinen (Проливать крокодиловы слёзы).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

го́ркі, -ая, -ае.

1. Які мае своеасаблівы едкі смак.

Г. палын.

Горкае лякарства.

2. перан. Поўны гора, цяжкі, гаротны.

Горкае жыццё.

Пераканацца на горкім вопыце.

Горкая праўда.

Горкія слёзы.

◊

Горкае дзіця (разм.) — наіўны, нявопытны малады чалавек.

Горкі п’яніца (разм., неадабр.) — алкаголік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

unbidden [ʌnˈbɪdn] adj. lit. няпро́шаны, нязва́ны;

unbidden guests нязва́ныя го́сці;

unbidden tears няпро́шаныя слёзы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Раня́ць ’даваць магчымасць упасці, упускаць; скідаць (пра лісце)’ (ТСБМ), слёзкі раняе (Сержп. Прык.), сьлёзкі роніць (Касп.), рані́ць ’выкідваць, аддаваць’ раніла дзіця, рані́ць душу (ашм., мядз., Сл. ПЗБ), ’губляць, траціць, не шкадаваць’: здоровье своё роню на васъ (Нас.), сюды ж роны́тыса ’аблівацца слязамі’ (Доўн.-Зап., Пін.). Параўн. рус. дыял. рони́ть ’кінуць, даць магчымасць упасці’, укр. рони́ти ’даваць упасці; скідаць’, польск. ronić ’траціць, выкідваць; звяргаць’, ’ліць слёзы’, ’губляць пер’е, рогі, зубы’, ’лускаць зерне’, чэш. roniti (пра слёзы) ’праліваць’, славац. roniť ’цячы, ліцца’, в.-луж. ronić ’губляць, праліваць (слёзы)’, н.-луж. roniś ’тс’, серб. ро̀нити ’даваць нырца’, балг. ро́ня ’аддзяляць, абрываць; праліваць (слёзы)’, макед. рони ’тс’. Імаверна, першасным значэннем прасл. *roniti з’яўлялася ’даць, дазволіць, даць магчымасць упасці’; параўноўваюць з гоц. urrannjan ’паказвацца; узыходзіць (пра сонца)’, ст.-в.-ням. rennan ’прымушаць цячы, хутка бегчы’, грэч. ραίνω ’акрапляю, абсыпаю’ (Фасмер, 3, 501; Шустар-Шэўц, 2, 1235; БЕР, 6, 322).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

утере́ть сов. уце́рці, вы́церці, абце́рці;

утере́ть слёзы уце́рці (вы́церці) слёзы;

утере́ть лицо́ уце́рці (вы́церці, абце́рці) твар;

утере́ть пот уце́рці (абце́рці) пот;

◊

утере́ть нос (кому) уце́рці нос (каму);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

нявы́плаканы, ‑ая, ‑ае.

Які не праліўся слязамі, не аблегчаны плачам. Нявыплаканыя слёзы. Нявыплаканае гора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уце́рці сов.

1. втере́ть;

у. мазь — втере́ть мазь;

2. утере́ть, вы́тереть;

у. твар — утере́ть (вы́тереть) лицо́;

◊ у. нос — (каму) утере́ть нос (кому);

у. слёзы — утере́ть (осуши́ть) слёзы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ачамярэ́ць, ‑эе; зак.

Разм. Стаць горкім, як чэмер; надакучыць, абрыдзець. [Фэлька:] — Ачамярэлі мне.. гэтыя слёзы. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)