слабоси́льный

1. (о людях, животных) слабасі́льны, няду́жы;

2. (о машине) слабасі́льны; сла́бы;

слабоси́льный мото́р слабасі́льны (сла́бы) мато́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

заняпа́лы, -ая, -ае.

1. Які прыйшоў ва ўпадак, збяднелы.

Заняпалая ў мінулым гаспадарка.

2. Хваравіты, слабы здароўем.

Заняпалая старая.

|| наз. заняпа́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уло́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м. (часцей з адмоўем і ў пытальна-клічных сказах).

Слабы, кволы чалавек.

Ты сам не ў. зрабіць гэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

feeble [ˈfi:bl] adj. сла́бы, кво́лы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

limp​2 [lɪmp] adj.

1. мя́ккі

2. сла́бы, вя́лы;

a limp handshake сла́бы по́ціск рукі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

слабагало́сы, ‑ая, ‑ае.

Які мае слабы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчу́плы schmächtig; gebréchlich (слабы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

абмя́клы (вялы, слабы) schlaff

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цю́каць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Удараць, утвараючы слабы стук.

Чуваць было, як цюкалі сякеры.

|| аднакр. цю́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. цю́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

asthenic [æsˈθenɪk] adj. med. астэні́чны, кво́лы, сла́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)