укры́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад укрыць.

2. у знач. прым. Скрыты, абаронены ўкрыццем. [Кастусь:] — Нам прыйдзецца рабіць напады і засады з укрытых пазіцый. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншасказа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца іншасказам, мае тайны, скрыты сэнс; алегарычны. Іншасказальны сэнс. □ Адказ Каліноўскага перасыпан фальклорнымі сімваламі, мова яго іншасказальная, як у казачных асілкаў. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

incubation [ˌɪŋkjuˈbeɪʃn] n.

1. інкуба́цыя; шту́чнае вывядзе́нне птушаня́т

2. : incubation period med., biol. скры́ты перы́яд хваро́бы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

sly [slaɪ] adj.

1. хі́тры

2. патае́мны, праны́рлівы, скры́ты

♦

on the sly та́йна, крадко́м, упо́тай

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

latent

[ˈleɪtənt]

adj.

прыхава́ны, скры́ты, уто́ены; Med. лятэ́нтны, схава́ны, неразьві́ты (пэры́яд хваро́бы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

snake​1 [sneɪk] n. вужа́ка, змяя́

♦

a snake in the grass скры́ты во́раг; ≅ падкало́дная змяя́; схава́ная небяспе́ка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

insidious

[ɪnˈsɪdiəs]

adj.

1) хі́тры; падсту́пны; верало́мны; здра́дніцкі (напа́д)

2) прыхава́ны, скры́ты (пра хваро́бу)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

stealthy

[ˈstelӨi]

adj.

та́йны, патае́мны, скры́ты

stealthy glance — по́зірк крадко́м

stealthy whisper — патае́мны шэпт

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

патэ́нцыя, ‑і, ж.

Магчымасці, здольнасці, якія скрыты і могуць выявіцца пры пэўных умовах. Вось тут і ўзнікае важнейшая праблема гістарычнага прагрэсу, праблема патэнцый грамадскага і гуманістычнага развіцця чалавецтва і патэнцый чалавечага духу. Адамовіч.

[Ад лац. potentia — сіла.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імліцы́тны

(фр. implicite, ад лац. implicare = сплятаць)

скрыты, не выказаны яўна, які падразумяваецца (проціл. экспліцытны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)