перарэ́заць сов., в разн. знач. перере́зать; (пилой — ещё) перепили́ть;
п. сту́жку — перере́зать ле́нту;
п. шлях праці́ўніку — перере́зать путь неприя́телю;
раўні́ну ~залі адго́р’і — равни́ну перере́зали го́рные отро́ги;
~залі ўсю жывёлу — перере́зали весь скот
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тава́р, -ру м.
1. в разн. знач. това́р;
велічыня́ ва́ртасці ~ру — эк. величина́ сто́имости това́ра;
хо́дкі т. — хо́дкий това́р;
2. обл. скот;
◊ жывы́ т. — живо́й това́р;
паказа́ць т. ле́пшым бо́кам — показа́ть това́р лицо́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
АЎГУСЦІНІЯ́НСТВА,
кірунак у сярэдневяковай схаластыцы, які ўзнік пад уплывам ідэй Аўгусціна Блажэннага. У тэалогіі прыхільнікі аўгусцініянства аддавалі перавагу т.зв. анталагічным доказам існавання Бога, напрыклад, праводзілі аналогію паміж трыма здольнасцямі душы (памяць, розум і воля) і трыма абліччамі тройцы. У гнасеалогіі яны лічылі веру перадумовай усякіх ведаў. Да 12 ст. аўгусцініянства было пануючым кірункам (яму процістаялі толькі пантэізм Іаана Скота Эрыўгены, наміналізм І.Расцэліна і П.Абеляра і крайнія ерэтычныя пазіцыі). У 13—14 ст. у барацьбе супраць тамізму ідэі аўгусцініязма адстойвалі Банавентура, Іаан Пека, Дунс Скот. У эпоху рэфармацыі і контррэфармацыі іх развівалі М.Лютэр, Дж.Серынада, Г.Норыс, Л.Берці і інш. Водгаласы крытыкі тамізму з пазіцый аўгусцініянства сустракаліся і пазней у каталіцкай рэліг. філасофіі і ў інш. філас. вучэннях і плынях.
т. 2, с. 84
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нагуля́ць сов.
1. в разн. знач. нагуля́ть;
жывёла ~ля́ла тлу́шчу — скот нагуля́л жир;
не ве́льмі тут ~ля́еш — не о́чень здесь нагуля́ешь;
н. прасту́ду — нагуля́ть просту́ду;
н. дзіця́ — нагуля́ть ребёнка;
2. (приобрести игрой) наигра́ть;
н. зна́чную су́му гро́шай — наигра́ть значи́тельную су́мму де́нег
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
согна́ть сов.
1. в разн. знач. сагна́ць, мног. пазганя́ць;
согна́ть с ме́ста сагна́ць з ме́сца;
согна́ть скот в оди́н двор сагна́ць (пазганя́ць) жывёлу ў адзі́н двор;
согна́ть борода́вку сагна́ць баро́даўку;
2. (прогнать) разг. прагна́ць, мног. папраганя́ць;
согна́ть со слу́жбы прагна́ць са слу́жбы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выганя́ць несов., в разн. знач. выгоня́ть; (удалять насильно — ещё) изгоня́ть, прогоня́ть, выставля́ть; (охот. — ещё) вытравля́ть; (махая, удалять — ещё) выма́хивать; (удалять — ещё) убира́ть; (скот в поле — ещё) угоня́ть; (вырастать, становиться высоким — ещё) выма́хивать; (колос, побеги — ещё) вымётывать; (зарабатывать — ещё) выкола́чивать; (спирт и т.п. — ещё) выку́ривать; см. вы́гнаць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
буйны́
1. в разн. знач. кру́пный;
б. дождж — кру́пный дождь;
~на́я рага́тая жывёла — кру́пный рога́тый скот;
~на́я бу́льба — кру́пный карто́фель;
б. вучо́ны — кру́пный учёный;
~на́я перамо́га — кру́пная побе́да;
~на́я арганіза́цыя — кру́пная организа́ция;
2. (о растительности) бу́йный;
~на́я збажына́ — бу́йные хлеба́;
б. рост траў — бу́йный рост трав
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
забо́йны I (для шахты, рудника) забо́йный;
з. механі́зм — забо́йный механи́зм;
~нае мацава́нне — забо́йное крепле́ние
забо́йны II
1. (о скоте) убо́йный, забо́йный;
~ная жывёла — убо́йный (забо́йный) скот;
з. пункт мясакамбіна́та — забо́йный (убо́йный) пункт мясокомбина́та;
2. воен. убо́йный;
~ная сі́ла аско́лка — убо́йная си́ла оско́лка;
○ ~ная вага́ — спец. убо́йный вес
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кру́пный
1. буйны́;
кру́пный рога́тый скот буйна́я рага́тая жывёла;
кру́пные де́ньги буйны́я гро́шы;
2. (большого масштаба) буйны́;
кру́пным пла́ном кино буйны́м пла́нам;
кру́пная промы́шленность буйна́я прамысло́васць;
3. (значительный) выда́тны;
кру́пный учёный выда́тны вучо́ны;
4. (важный, значительный) вялі́кі; зна́чны; мо́цны; во́стры;
кру́пные собы́тия вялі́кія (зна́чныя) падзе́і;
кру́пная ссо́ра мо́цная сва́рка;
◊
кру́пный разгово́р рэ́зкая (во́страя) размо́ва;
5. (полный — о ребёнке, лице) обл. бучны́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вали́тьI несов., в разн. знач. валі́ць; зва́льваць;
вали́ть дере́вья валі́ць (зва́льваць) дрэ́вы;
вали́ть вину́ на кого́-л. зва́льваць (валі́ць) віну́ на каго́-не́будзь;
сиби́рская я́зва вали́ла скот сібі́рская я́зва валі́ла жывёлу;
ве́тер вали́л с ног ве́цер валі́ў з ног;
◊
вали́ть всё в одну́ ку́чу валі́ць усё ў адну́ ку́чу;
вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую валі́ць з хво́рай галавы́ на здаро́вую;
вали́ть че́рез пень коло́ду валі́ць це́раз пень кало́ду.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)