перарэ́заць сов., в разн. знач. перере́зать; (пилой — ещё) перепили́ть;

п. сту́жку — перере́зать ле́нту;

п. шлях праці́ўніку — перере́зать путь неприя́телю;

раўні́ну ~залі адго́р’і — равни́ну перере́зали го́рные отро́ги;

~залі ўсю жывёлу — перере́зали весь скот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тава́р, -ру м.

1. в разн. знач. това́р;

велічыня́ ва́ртасці ~руэк. величина́ сто́имости това́ра;

хо́дкі т. — хо́дкий това́р;

2. обл. скот;

жывы́ т. — живо́й това́р;

паказа́ць т. ле́пшым бо́кам — показа́ть това́р лицо́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АЎГУСЦІНІЯ́НСТВА,

кірунак у сярэдневяковай схаластыцы, які ўзнік пад уплывам ідэй Аўгусціна Блажэннага. У тэалогіі прыхільнікі аўгусцініянства аддавалі перавагу т.зв. анталагічным доказам існавання Бога, напрыклад, праводзілі аналогію паміж трыма здольнасцямі душы (памяць, розум і воля) і трыма абліччамі тройцы. У гнасеалогіі яны лічылі веру перадумовай усякіх ведаў. Да 12 ст. аўгусцініянства было пануючым кірункам (яму процістаялі толькі пантэізм Іаана Скота Эрыўгены, наміналізм І.Расцэліна і П.Абеляра і крайнія ерэтычныя пазіцыі). У 13—14 ст. у барацьбе супраць тамізму ідэі аўгусцініязма адстойвалі Банавентура, Іаан Пека, Дунс Скот. У эпоху рэфармацыі і контррэфармацыі іх развівалі М.Лютэр, Дж.Серынада, Г.Норыс, Л.Берці і інш. Водгаласы крытыкі тамізму з пазіцый аўгусцініянства сустракаліся і пазней у каталіцкай рэліг. філасофіі і ў інш. філас. вучэннях і плынях.

т. 2, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

нагуля́ць сов.

1. в разн. знач. нагуля́ть;

жывёла ~ля́ла тлу́шчускот нагуля́л жир;

не ве́льмі тут ~ля́еш — не о́чень здесь нагуля́ешь;

н. прасту́ду — нагуля́ть просту́ду;

н. дзіця́ — нагуля́ть ребёнка;

2. (приобрести игрой) наигра́ть;

н. зна́чную су́му гро́шай — наигра́ть значи́тельную су́мму де́нег

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

согна́ть сов.

1. в разн. знач. сагна́ць, мног. пазганя́ць;

согна́ть с ме́ста сагна́ць з ме́сца;

согна́ть скот в оди́н двор сагна́ць (пазганя́ць) жывёлу ў адзі́н двор;

согна́ть борода́вку сагна́ць баро́даўку;

2. (прогнать) разг. прагна́ць, мног. папраганя́ць;

согна́ть со слу́жбы прагна́ць са слу́жбы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выганя́ць несов., в разн. знач. выгоня́ть; (удалять насильно — ещё) изгоня́ть, прогоня́ть, выставля́ть; (охот. — ещё) вытравля́ть; (махая, удалять — ещё) выма́хивать; (удалять — ещё) убира́ть; (скот в поле — ещё) угоня́ть; (вырастать, становиться высоким — ещё) выма́хивать; (колос, побеги — ещё) вымётывать; (зарабатывать — ещё) выкола́чивать; (спирт и т.п. — ещё) выку́ривать; см. вы́гнаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

буйны́

1. в разн. знач. кру́пный;

б. дождж — кру́пный дождь;

а́я рага́тая жывёла — кру́пный рога́тый скот;

а́я бу́льба — кру́пный карто́фель;

б. вучо́ны — кру́пный учёный;

а́я перамо́га — кру́пная побе́да;

а́я арганіза́цыя — кру́пная организа́ция;

2. (о растительности) бу́йный;

а́я збажына́ — бу́йные хлеба́;

б. рост траў — бу́йный рост трав

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забо́йны I (для шахты, рудника) забо́йный;

з. механі́зм — забо́йный механи́зм;

~нае мацава́нне — забо́йное крепле́ние

забо́йны II

1. (о скоте) убо́йный, забо́йный;

~ная жывёла — убо́йный (забо́йный) скот;

з. пункт мясакамбіна́та — забо́йный (убо́йный) пункт мясокомбина́та;

2. воен. убо́йный;

~ная сі́ла аско́лка — убо́йная си́ла оско́лка;

~ная вага́спец. убо́йный вес

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́пный

1. буйны́;

кру́пный рога́тый скот буйна́я рага́тая жывёла;

кру́пные де́ньги буйны́я гро́шы;

2. (большого масштаба) буйны́;

кру́пным пла́ном кино буйны́м пла́нам;

кру́пная промы́шленность буйна́я прамысло́васць;

3. (значительный) выда́тны;

кру́пный учёный выда́тны вучо́ны;

4. (важный, значительный) вялі́кі; зна́чны; мо́цны; во́стры;

кру́пные собы́тия вялі́кія (зна́чныя) падзе́і;

кру́пная ссо́ра мо́цная сва́рка;

кру́пный разгово́р рэ́зкая (во́страя) размо́ва;

5. (полный — о ребёнке, лице) обл. бучны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вали́тьI несов., в разн. знач. валі́ць; зва́льваць;

вали́ть дере́вья валі́ць (зва́льваць) дрэ́вы;

вали́ть вину́ на кого́-л. зва́льваць (валі́ць) віну́ на каго́е́будзь;

сиби́рская я́зва вали́ла скот сібі́рская я́зва валі́ла жывёлу;

ве́тер вали́л с ног ве́цер валі́ў з ног;

вали́ть всё в одну́ ку́чу валі́ць усё ў адну́ ку́чу;

вали́ть с больно́й головы́ на здоро́вую валі́ць з хво́рай галавы́ на здаро́вую;

вали́ть че́рез пень коло́ду валі́ць це́раз пень кало́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)