забія́ка, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑біяцы, Т ‑біякай, ж.
Разм. Той, хто любіць распачынаць бойкі; буян, задзіра. Пеця — хлопчык неблагі. Не скнара, не забіяка. Хомчанка. Адны [хлапчукі] падбухторвалі забіякаў, другія смяяліся, але вось нехта крыкнуў: — Разбараніце іх! Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Зміньдзю́к ’скнара’ (Касп.). Утворана з суфіксам ‑у́к ад асновы дзеяслова жміндзіць (> *зміндзіць); гл. гэты дзеяслоў.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Кумпе́й ’скнара’ (Сцяшк. Сл.). Сапсаванае польск. skąpiec ’тс’. Магчыма, пад уплывам формы тыпу рус. скупендяй ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
niggard
[ˈnɪgərd]
1.
n.
скна́ра, жмі́нда -ы m. & f.
2.
adj.
скна́рлівы, скупы́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
алты́нщик презр. (торгаш) гандля́р, -ра́ м.; (лавочник) кра́мнік, -ка м.; (скупец) скна́ра, -ры м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
скопидо́м м., скопидо́мка ж., разг. скна́ра, -ры м. и ж., жмі́нда, -ды м. и ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
grudger
[ˈgrʌdʒər]
n.
скна́ра m. & f., скупяндзя́ -і́ m. & f.; зайздро́сьнік -а m., зайздро́сьніца f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
acquisitive
[əˈkwɪzətɪv]
adj.
пра́гны, прагаві́ты
A miser is acquisitive of money — Скна́ра пра́гны на гро́шы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
chomik
м.
1. заал. хамяк (Cricetus cricetus);
2. перан. скнара
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
chytrus
м.
1. хітрун; хітрок; штукар;
2. разм. скнара; жмут
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)