усча́цца, узачнецца; пр. усчаўся, ‑чаліся, ‑чалося; зак.

Разм. Пачацца, распачаццца. Сварка ўсчалася. □ Непадалёку ад вёскі Чамууры раптам усчалася беспарадкавая страляніна. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

scysja

ж. сутычка; сварка; канфлікт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Keiferéi

f - сва́рка, ла́янка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

скло́ка скло́ка, -кі ж., зва́дка, -кі ж., сва́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бата́лія

(фр. bataille, ад іт. battaglia = бой, бітва)

1) уст. бітва, бой;

2) перан. бурная сварка, бойка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

аўтаге́нны тех., мед. автоге́нный;

~ная зва́рка — автоге́нная сва́рка;

~ная трэніро́ўка — автоге́нная трениро́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

discord [ˈdɪskɔ:d] n.

1. fml рознагало́ссе; разла́д, сва́рка; нелады́

2. mus. дысана́нс, нязла́джанасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

chryja

ж. разм. скандал; калатня, сварка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zwada

ж. звада; сварка; спрэчка; гамэрня

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Wórtwechsel

m -s, - спрэ́чка, сва́рка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)