wiarus

м. стары салдат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

żołnierz

м. салдат, жаўнер

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

днява́льны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Радавы салдат сутачнага нарада, які сочыць за падтрыманнем парадку і чысціні і наглядае за маёмасцю.

Выкананне абавязкаў днявальнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ра́нены, -ая, -ае.

1. Які мае рану¹.

Р. салдат.

2. у знач. наз. ра́нены, -ага, м.; ра́неная, -ай, ж. Чалавек, які атрымаў раненне.

Аперыраваць раненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

яфрэ́йтар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Другое ў парадку старшынства (пасля радавога) званне салдата, а таксама салдат, які мае гэта званне.

|| прым. яфрэ́йтарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

akowiec

м. салдат Арміі Краёвай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ездавы́, -а́я, -о́е.

1. Які прызначаны для язды ў запрэжцы.

Ездавыя сабакі.

2. у знач. наз. ездавы́, -о́га, мн. -ы́я, -ы́х, м. Салдат, які кіруе коннай запрэжкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

beefeater [ˈbi:fi:tə] n.

1. салда́т ахо́вы ло́нданскага Та́ўэра

2. AmE, slang англіча́нін

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мы́ліца, -ы, мн. -ы, -ліц, ж.

Спецыяльная палка з папярочынамі ўверсе і пасярэдзіне, на якую апіраецца хворы на ногі.

Асцярожна крочыў на мыліцах салдат.

|| прым. мы́лічны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Салду́к ’салдат’ (Касп.). З салдат (гл.) з заменай канцавога складу суф. ‑ук, як у прыму́к ’прымак’, знайду́к ’пазашлюбнае дзіця’ і г. д.; аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 74.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)