◎ Ласата́ ’салат’ (паўд.-усх., КЭС) — з салата ў выніку метатэзы. Да салат (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Müsli

n -s, -s сала́та з сыро́й гаро́дніны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

mizeria

ж.

1. салата з агуркоў;

2. беднасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

у́льва

(н.-лац. ulva)

зялёная водарасць сям. улотрыксавых; служыць кормам для многіх насельнікаў мора; марская салата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ма́руля ’салата’ (паўд.-усх., КЭС). Відавочна, з’яўляецца працягам ст.-бел. марулья (морулия) ’шаўкоўніца, Morus L.’ у варазе: шпинах и лобода и марулью, якое Булыка (БЛ, 9, 30) выводзіць са ст.-польск. morula < лац. morum ’шаўкоўніца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́жыха крынічная ’буйміна; жыруха; ражуха крынічная’ (Cardamine amara L.)’ (Касп.). Рус. режу́ха, польск. rzeżucha ’буйміна’, чэш. řeřicha ’крэс-салата’, славац. roripa ’жарушнік, (Rorippa)’, літ. rėžiùkas ’кустоўнік’. Даль лічыць, што рус. режуха скажонае жеруха (Даль, 3, 1764), гл. далей жарушнік.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Salát

m -s, -e сала́та

◊ da hast du den ~ ! — разм. вось табе́ і раз!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

crisp​2 [krɪsp] adj.

1. све́жы, не вя́лы, цвёрды;

a crisp lettuce све́жая сала́та

2. хру́сткі, хру́мсткі, кро́хкі

3. све́жы, халаднава́ты; я́драны, падбадзёрлівы (пра надвор’е, паветра)

4. рашу́чы, рэ́зкі (пра манеры)

5. заві́ты, кучара́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

surówka

ж.

1. чыгун;

2. нябеленае палатно;

3. цэгла-сырэц;

4. салата (з сырой агародніны)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пі́стыя

(н.-лац. pistia)

травяністая расліна сям. ароідных з плаваючым светла-зялёным апушаным лісцем, пашыраная ў прэсных вадаёмах тропікаў і субтропікаў; на Беларусі культывуецца ў акварыумах; вадзяная салата.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)