ábschlachten

vt рэ́заць, забіва́ць, кало́ць (жывёлу)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

рэ́занне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэзаць.

•••

Аўтагеннае рэзанне — тое, што і газавае рэзанне.

Газавае рэзанне — спосаб рэзання металаў пры дапамозе полымя газавай сумесі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пілава́ць, -лу́ю, -лу́еш, -лу́е; -лу́й; -лава́ны; зак.

1. што і без дап. Рэзаць пілой, а таксама знімаць слой металу напільнікам.

П. лес.

2. перан., каго (што). Дапякаць бесперапыннымі папрокамі, прыдзіркамі (разм.).

П. дамашніх.

|| наз. пілава́нне, -я, н. і піло́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шаткава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што і без дап.

Рэзаць доўгімі тонкімі палоскамі (звычайна капусту). Свайго засолу Добрая капуста — Вось так шаткуе Толькі маці ў нас. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ábschrägen

vt зраза́ць (вуглы), рэ́заць наўскася́к, счэ́сваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

перепи́ливать

1. (всё, многое) пілава́ць, рэ́заць, перапіло́ўваць, перараза́ць, перарэ́зваць;

2. (надвое) перапіло́ўваць, перараза́ць, перарэ́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

напераме́нку, прысл.

Разм. Змяняючы адзін аднаго, па чарзе. Аркестры іграюць напераменку. Гарэцкі. — Тут толькі прарэзаць дзірку наскрозь цяжка будзе, — сказаў.. [Іван]. — Нічога! Я табе памагу, — падтрымаў Арцём. — Будзем, рэзаць напераменку. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

харакі́ры

(яп. hara-kiri, ад hara = жывот + kiri = рэзаць)

самазабойства шляхам успорвання жывата, прынятае ў японскіх самураяў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

паласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. што. Рэзаць на палосы (спец.).

П. жалеза.

2. каго-што. Біць, пакідаючы рубцы, палосы на целе (разм.).

|| зак. спаласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 2 знач.) і распаласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны (да 1 знач.).

|| наз. паласава́нне, -я, н. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

schláchten

vt кало́ць, рэза́ць (жывёлу, птушку); забіва́ць (людзей)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)