rhythm

[ˈrɪðəm]

n.

1) рытм -у m.

2) вершава́ны паме́р

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заўсёдашні, ‑яя, ‑яе.

Які бывае заўсёды; пастаянны, звычайны. У цэху быў заўсёдашні рытм працы. Сабаленка. Бацька і маці звычайна спакойна выслухоўвалі дзеда — яго заўсёдашняя пахвальба была ім у прывычку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брадыкарды́я

(ад гр. bradys = павольны + -кардыя)

мед. запаволены рытм сардэчных скарачэнняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

рыво́к, рыўка́, мн. рыўкі́, рыўко́ў, м.

1. Рэзкі, парывісты рух рукамі або целам.

Ускочыць на каня спрытным рыўком.

2. У цяжкай атлетыцы: пад’ём цяжару над галавой на выцягнутых руках адным бесперапынным рухам.

Вынікі ў рыўку.

3. перан. Рэзкае ўзмацненне, якое парушае агульны рытм работы.

Праца без рыўкоў.

|| прым. рыўко́вы, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

такт¹, -а, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

1. Метрычная музычная адзінка: кожная з роўных па працягласці долей, на якія дзеліцца музычны твор па ліку метрычных націскаў у ім.

Прайграць восем тактаў.

2. Рытм якога-н. руху, дзеяння.

Адбіць т.

3. Частка рабочага цыкла якога-н. механізма (спец.).

Т. поршня паравой машыны.

|| прым. та́ктавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

tom-tom

[ˈtɑ:mtɑ:m]

n.

1) там -та́м -а m.

2) манато́нны рытм

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

купле́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да куплета (у 1 знач.). Дакладны рытм прыпеўкі, папулярная куплетная форма, даходлівая меладычная інтанацыя, жвавасць .. вызначылі выдатнае месца прыпеўкі ў музычнай практыцы рускага, украінскага і беларускага народаў. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мадуля́тар

(лац. modulator = які захоўвае рытм)

прыбор, пры дапамозе якога ажыццяўляецца мадуляцыя 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

полірытмі́я

(ад полі- + рытм)

адначасовае спалучэнне ў музычным творы двух ці некалькіх рытмаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

tempo [ˈtempəʊ] n. (pl. tempos or tempi) тэмп; рытм;

in waltz tempo у ры́тме ва́льса;

the tempo of modern living тэмп суча́снага жыцця́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)