Прыро́дніца ’павітуха’ (Ян.). Ад прыродная бабка, г. зн. ’жанчына, якая прымае роды або прысутнічае пры родах’ у выніку семантычнай кандэнсацыі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

połóg, ~ogu

poł|óg

м. роды; полаг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

паталагі́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да паталогіі. Паталагічная анатомія. Паталагічныя роды.

2. перан. Кніжн. Хваравіта-ненармальны. У жонкі Яраша рэўнасць набывае амаль што паталагічны характар, даходзіць да хваравітасці. «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

accouchement

[əˈku:ʃmɑ:nt]

n.

1) ро́ды -аў pl. only.

2) прыняцьцё ро́даў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

confinement [kənˈfaɪnmənt] n.

1. турэ́мнае зняво́ленне

2. адзіно́та, само́та;

live in confi nement жыць у адзіно́це

3. dated ро́ды

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Kíndbett

n -(e)s, -en ро́ды; пасляро́давы перы́яд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Érstgeburt

f

1) - першаро́дства

2) -, -en пе́ршыя ро́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

premature [ˈpremətʃə] adj.

1. дача́сны, заўча́сны;

a premature birth заўча́сныя ро́ды

2. паспе́шны, неабду́маны;

a premature decision паспе́шнае/неабду́манае рашэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wóchenbett

n -(e)s, -en мед. ро́ды, пасляро́давы перы́яд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Entbíndung

f -, -en

1) вызвале́нне (ад абавязку)

2) ро́ды

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)