hometown

[ˈhoʊmtaʊn]

n.

ро́днае ме́ста, ро́дны го́рад

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Váterstadt

f -, -städte ро́дны го́рад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

чужані́ца, -ы, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -ы, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ніц.

1. Чужы, нетутэйшы чалавек; іншаземны захопнік.

2. Чалавек, які па духу, поглядах і пад. чужы ў якім-н. асяроддзі.

3. Не родны, не сваяк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Кро́ўны ’родны па крыві, які паходзіць ад адных продкаў’ (ТСБМ, Сцяшк., Др.-Падб.). Гл. кроў.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

consanguine

[kənˈsæŋgwɪn]

adj.

кро́ўны, крэ́ўны, ро́дны па крыві́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

full-blood

[,fʊlˈblʌd]

adj.

ро́дны (пра бра́та, сястру́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

one’s native heath

радзі́ма f., ро́дны кут

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

sibling [ˈsɪblɪŋ] n. fml ро́дны брат; ро́дная сястра́;

siblings дзе́ці адны́х бацько́ў;

sibling rivalry дзіця́чая за́йздрасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ача́г, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

1. Прыстасаванне, дзе распальваюць і падтрымліваюць агонь.

Гарыць агонь у ачагу.

2. перан. Месца, адкуль што-н. распаўсюджваецца, цэнтр чаго-н. (кніжн.).

А. асветы.

А. землетрасення.

А. хваробы.

3. перан. Родны дом, сям’я.

Хатні а.

|| прым. ачаго́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ojczysty

родны;

język ojczysty — родная мова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)