Verbum

мадэ́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст, які робіць мадэлі (у 1 і 2 знач.).

|| ж. мадэ́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

тпру, выкл.

Выкрык, якім спыняюць каня.

◊

Ні тпру, ні но (разм.) — нічога не робіць, нічога не распачынае, ніяк не выяўляе сябе.

рэкламі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто афармляе, робіць рэкламы.

|| ж. рэкламі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

падзарабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што, чаго і без дап. (разм.).

Крыху, дадаткова зарабіць.

П. грошай.

|| незак. падзарабля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

лічы́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Асоба, якая робіць падлік каго-, чаго-н.

Л. перапісу насельніцтва.

|| ж. лічы́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

дары́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто дорыць што-н., робіць дарэнне.

Музейныя набыткі ад дарыльшчыкаў.

|| ж. дары́льшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

шкадлі́вы¹, -ая, -ае.

1. Які прыносіць шкоду, шкодны.

Шкадлівае паветра.

2. Які часта робіць шкоду; гарэзлівы, памаўзлівы.

Ш. кот.

|| наз. шкадлі́васць, -і, ж.

стальма́х, -а́, мн. -і́, -о́ў і стэ́льмах, -а, мн. -і, -аў, м.

Майстар, які робіць калёсы, сані.

|| прым. стальма́шны, -ая, -ае.

Стальмашнае рамяство.