determinatív

a вызнача́льны; выраша́льны, рашу́чы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

éingreifend

a рашу́чы (пра мерапрыемствы)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

straightforward [ˌstreɪtˈfɔ:wəd] adj. адкры́ты, рашу́чы, шчы́ры, прамы́;

a straightforward statement просталіне́йнае, катэгары́чнае сцве́рджанне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

swinground [ˈswɪŋraʊnd] n. круты́ паваро́т; рашу́чы перало́м (у настроі, думках і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Віхта́ ’вага ў студні з жураўлём’ (ДАБМ, 270). Няясна. Верагодна, аддзеяслоўнае ўтварэнне ад *віхтаць ’хістацца, качацца’, якое да віхаць з т устаўным у выніку экспрэсіўнага характару слова. Параўн. маг. віхто́вы ’скоры, рашучы, актыўны, энергічны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gritty

[ˈgrɪti]

adj.

1) пясча́ны, жвіравы́

2) informal адва́жны, рашу́чы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

радыка́льны

(с.-лац. radicalis = карэнны, ад лац. radix = корань)

рашучы, найбольш дзейсны; карэнны (напр. р-ыя меры).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

entschéidend

a рашу́чы, выраша́льны

éine ~e Überlégenheit — перава́жная бо́льшасць

~e Stímme — рашу́чы го́лас; выраша́льны го́лас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

earnest​2 [ˈɜ:nɪst] adj.

1. сур’ёзны; рашу́чы

2. шчы́ры;

an earnest wish шчы́рае жада́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

zero hour [ˈzɪərəʊˌaʊə] n.

1. двана́ццаць гадзі́н но́чы, апо́ўнач

2. рашу́чы мо́мант, час выпрабава́ння

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)