блаже́нство ср. шча́сце, -ця ср.; асало́да, -ды ж.; раско́ша, -шы ж.;

◊

быть на верху́ блаже́нства быць на вышыні́ шча́сця;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

splendour [ˈsplendə] n.

1. бляск, зіхаце́нне;

the splendour of jewels зіхаце́нне кашто́ўнасцей

2. pl. splendours пы́шнасць, шык, раско́ша; хараство́;

scenic splendours прыгажо́сць краяві́ду;

live in great splendours жыць у раско́шы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лаўды́ ’добра’ (Яўс.): «…лаўдьі табе, калі усе пымагиюць…» Відавочна, уграфінізм, параўн. эст. laudi ’палок у лазні’ < laud ’стол’, ’дошка’, вепск. лaud ’тс’. Семантыка слова лаўды — вынік развіцця значэння ’палок у лазні’ > ’асалода, раскоша ад парання ў лазні’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

раздо́лье ср.

1. раздо́лле, -лля ср., прасто́р, -ру м.;

2. перен. раздо́лле, -лля ср.; раско́ша, -шы ж.; выго́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ро́скаш, ‑ы, ж.

Тое, што і раскоша. Які тут [у Вільні] рух і беганіна! Як ззяюць вокны магазінаў! І колькі тут дабра, багацця! А колькі слёз у ім, пракляцця? Якія брычкі і карэты! А для каго ўся роскаш гэта? Колас. А чаму спяваюць салаўі? А таму, што жывуць у роскашы, на свабодзе. Бялевіч. Улетку жыць у курані было Лёньку роскаш. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мішура́

(рус. мишура, ад ар. mozavvir = падробка)

1) пазалочаныя і пасярэбраныя металічныя ніткі, з якіх вырабляюць парчу, галуны, а таксама ёлачныя ўпрыгожанні і інш.;

2) перан. знешні бляск, паказная раскоша.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Pracht

f - пы́шнасць, раско́ша, хараство́

das ist éine wáhre ~! — яко́е хараство́!

in áller ~ — ва ўсі́м бля́ску [харастве́]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

люкс

(фр. luxe, ад лац. luxus = раскоша)

нешта асабліва раскошнае, лепшае па абсталяванні, па ўзроўні абслугоўвання (аб магазінах, гасцініцах, атэлье і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

пы́шнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць і якасць пышнага (у 1 знач.). Альбіна заспяшалася апранацца і ўжо на беразе вельмі ж пільна глядзела на Галю. І, мабыць, зайздросціла пругкасці яе маладога цела, прыгажосці яе твару, пышнасці яе светлых валасоў. Сабаленка.

2. Раскоша. Пан Вашамірскі рыхтаваўся да Новага года і з усёй пышнасцю ўпрыгожваў палац, застолле. Кучар. У крэпасці быў прасторны мураваны храм, пабудаваны «з вялікай пышнасцю». «Полымя».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

indulgence

[ɪnˈdʌldʒəns]

n.

1) пабла́жлівасьць f., патура́ньне n.

2) асало́да, раско́ша f.

3) індульге́нцыя f., прывіле́й -ю m., ла́ска f.

4) Commerce адтэрмінава́ньне n. (плацяжу́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)