уза́пар, прысл.

Разм. Тое, што і запар. Колькі дзён узапар сеяў ціхі, цёплы дожджык. Даніленка. Тры чырвоныя ракеты — адна за другой узапар — узвіліся ў хмарнае асенняе неба. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гідрабу́фер

(ад гідра- + буфер)

гідраўлічнае прыстасаванне, якое прымае падпоры і іншыя канструкцыі, што адкідваюцца ад стартуючай ракеты-носьбіта.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вертыкаліза́цыя

(ад лац verticalis = стромы)

давядзенне прадмета (заводскага коміна, ракеты-носьбіта на пускавой сістэме і інш.) да строга вертыкальнага становішча.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

człon, ~u

м. член; элемент; звяно;

człon zdania грам. член сказа;

człon rakiety касм. ступень ракеты

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

далёкасць, ‑і, ж.

1. Значнасць працягласці чаго‑н.; аддаленасць. Савецкія стратэгічныя ракеты маюць практычна неабмежаваную далёкасць палёту. «Звязда».

2. перан. Уласцівасць далёкага (у 4 знач.). Я выбраў два цяжкія пераклады ў сэнсе далёкасці іх рускага тэксту ад даслоўнага беларускага. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мар’я́ж

(фр. mariage)

1) наяўнасць караля і дамы адной масці ў аднаго гульца ў картачнай гульні;

2) стыкаванне ступеней і асноўных вузлоў ракеты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

umbilical cord

1) пупаві́на f. (і ў жывёліны)

2) электры́чны ка́бель, які́ адлуча́ецца пры вы́пуску раке́ты ў ко́смас

3) Figur. мо́цная прывя́занасьць, злучэ́ньне, праця́г

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гара́нтыя, ‑і, ж.

Запэўненне ў чым‑н., забеспячэнне чаго‑н.; парука. Гарантыя правоў. Тавар з гарантыяй. // Залог, умова, якая забяспечвае поспех чаго‑н. Паспяховы запуск магутнай савецкай многаступеньчатай ракеты з’яўляецца гарантыяй таго, што савецкая навука даб’ецца новага прагрэсу на шляху асваення касмічнай прасторы. «Звязда».

[Фр. garantie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ablation

[æbˈleɪʃən]

n.

1) Surg. выдале́ньне, выраза́ньне, адраза́ньне n.

2) Geol. размыва́ньне, выпятрэ́ньне (ска́лаў); зно́шваньне n. (ледавіко́ў)

3) Aeron. знос пярэ́дняй ча́сткі раке́ты пры ўвахо́дзе ў атмасфэ́ру

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раскве́ціць, ‑квечу, ‑квеціш, ‑квеціць і расквяці́ць, ‑квячу, ‑квеціш, ‑квеціць; зак., што.

Убраць што‑н. у яркія колеры, зрабіць рознакаляровым. І тады твары матросаў расцвілі такімі ўсмешкамі, што, здавалася, само сонца прарвалася праз ватную заслону свінцовых хмар і расквеціла акіян ізумрудамі і нябеснай сін[ню]. Лынькоў. Рознакаляровыя ракеты расквецяць неба гіганцкімі букетамі... Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)