Dámmbruch

m -s, -brüche разбурэ́нне да́мбы [запру́ды]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unicestwienie

н. кніжн. знішчэнне; вынішчэнне; разбурэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дээмульса́цыя

(ад дэ- + эмульсія)

разбурэнне эмульсіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Zerrüttung

f -, -en разбурэ́нне, разру́ха; расхі́станасць, разла́джанасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dewastacja

ж. кніжн. спусташэнне, разбурэнне, зруйнаванне, знішчэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Zerstörung

f -, -en

1) разбурэ́нне, спусташэ́нне

2) парушэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

взрыва́ние​I узрыва́нне, -ння ср.; падрыва́нне, -ння ср.; разбурэ́нне, -ння ср.; см. взрыва́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разла́мывание

1. разло́мліванне, -ння ср.;

2. разло́мліванне, -ння ср., разбурэ́нне, -ння ср.; см. разла́мывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зруйнава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. зруйнаваць.

2. Тое, што і разбурэнне (у 2 знач.). — А зруйнаванні і бамбёжкі да гэтага часу і ў сне трывожаць маё сэрца, — кажа Барыс. Гарбук.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АКТЫНАФА́ГІ,

вірусы актынаміцэтаў і роднасных ім мікраарганізмаў. Выклікаюць спантаннае разбурэнне (лізіс) грыбкоў, што наносіць значную шкоду вытв-сці антыбіётыкаў.

т. 1, с. 212

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)