стове́жавы, ‑ая, ‑ае.

Паэт. Які вылучаецца мноствам вежаў (пра горад, палац і пад.). Вось ты, стовежавая Злата Прага! Мележ. А як жа ты, мая зямля-радзіма, а дзе твае стовежавыя замкі? Ці ж іх мае прапрадзеды сівыя, умельцы-мудрацы, не будавалі? Лось.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспатрыя́цыя

(с.-лац. expatriatio, ад лац. ех = з + patria = радзіма)

добраахвотнае або прымусовае высяленне каго-н. за межы радзімы, звязанае звычайна з пазбаўленнем грамадзянства.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

land​1 [lænd] n.

1. зямля́; су́ша;

by land па су́шы;

on land на су́шы

2. зямля́, гле́ба;

fertile land урадлі́вая зямля́/гле́ба

3. lit. краі́на;

one’s native land радзі́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spiritual​2 [ˈspɪrɪtʃuəl] adj.

1. духо́ўны, інтэлектуа́льны;

our spiritual home на́ша духо́ўная радзі́ма

2. то́нкі, адухо́ўлены, узвы́шаны;

a spiritual face адухо́ўлены твар

3. рэлігі́йны, царко́ўны, набо́жны;

a spiritual court царко́ўны суд

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mother

[ˈmʌðər]

1.

n.

ма́ці f., indecl., ма́тка f.

2.

adj.

1) ма́тчын

2) ро́дны

mother tongue — ро́дная мо́ва

mother country — ба́цькаўшчына, радзі́ма f., ро́дны край

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БЕЛАРУ́СКІ ЦЫРКАВЫ́ КАЛЕКТЫ́Ў.

Існаваў у 1959—74 у Мінску. Першая праграма паказана 11.2.1959 пры адкрыцці Мінскага цырка. У 1961 створаны новы калектыў пад назвай Беларускі цыркавы калектыў, які падрыхтаваў праграмы «Бывайце здаровы», «Красуй, Радзіма-Беларусь!».

т. 2, с. 461

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

асве́тнік, ‑а, м.

1. Той, хто пашырае веды, асвету. Полацк — радзіма вядомага культурнага дзеяча Беларусі 16 стагоддзя, асветніка і гуманіста, першадрукара Францыска Скарыны.

2. Прадстаўнік заходнееўрапейскай прагрэсіўнай ідэалогіі 17–18 стст. Французскія асветнікі. // Прадстаўнік рускай і славянскай перадавой грамадскай думкі 18–19 стст. Рэвалюцыйныя рускія асветнікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перамо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. церамок, ‑ла; зак.

1. Стаць зусім мокрым, прамокнуць наскрозь. Перамокнуць пад дажджом. □ Дай перамерзнуць у сцюжах тваіх, Дай перамокнуць у сотнях дажджоў, Дай перасмягнуць у тысячы спёк, Мая дарагая Радзіма! Лось.

2. Страціць якія‑н. якасці ад доўгага мачэння. Каноплі перамоклі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

macierz

1. уст. маці;

2. перан. калыска, радзіма;

3. мат., тэх. матрыца;

4. маціца;

macierz szkolna — школьная маціца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сатка́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сагнаць. / у перан. ужыв. Снуючыся высока ў небе, раняла птушка мяккія, ласкавыя мелодыі, сатканыя са звону срэбраных струн, з булькання лясных ручайкоў, з зумкання пчаліных крылцаў, шолаху красак. Колас. Радзіма!.. Яна ўставала перад табой, сагрэтая любоўю чалавечых сэрцаў, нібы сатканая з сонечных [прамянёў]. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)