галасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. за каго-што. Выказвацца ў падтрымку каго-чаго-н. (у час выбараў пры вырашэнні пытання і пад.).

Г. за дэлегата.

2. што. Ставіць на галасаванне; выбіраць, рашаць шляхам галасавання.

Г. праект пастановы сходу.

3. Спыняць машыну ўзняццем рукі (разм.).

Г. на шашы.

|| зак. прагаласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кансульта́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Парада спецыяліста па якім-н. пытанні.

Атрымаць кансультацыю.

2. Установа, якая аказвае дапамогу насельніцтву парадамі спецыялістаў па якіх-н. пытаннях.

Юрыдычная к.

3. Дадатковыя заняткі выкладчыка з навучэнцамі для лепшага засваення прадмета.

Расклад кансультацый перад сесіяй.

4. Абмеркаванне якога-н. пытання спецыялістамі.

Склікаць кансультацыю юрыстаў.

|| прым. кансультацы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вульгарыза́цыя

(ад лац. vulgaris = просты, звычайны)

грубае спрашчэнне якога-н. пытання, поглядаў, вучэння, падача яго ў скажоным выглядзе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

э́кскурс

(лац. excursus)

адступленне ад галоўнай тэмы выкладання для асвятлення пабочнага або дадатковага пытання (напр. э. у мінулае).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Stúdi¦enaufenthalt

m -(e)s, -e знахо́джанне з мэ́тай вучо́бы [дасле́давання] яко́га-н. пыта́ння

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Frágestellung

f -, -en

1) пастано́ўка пыта́ння

2) пара́дак слоў у пыта́льным ска́зе

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

асвятле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. асвятляць — асвятліць.

2. Святло ад якой‑н. крыніцы. Дзённае асвятленне. Электрычнае асвятленне.

3. Сукупнасць прылад святла. Правесці электрычнае асвятленне.

4. перан. Растлумачэнне, дэтальны разгляд чаго‑н. Навуковае асвятленне пытання. Негатыўнае асвятленне. Знайсці шырокае асвятленне ў друку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыскрэ́цыя

(лац. discretio = адрозненне)

вырашэнне службовай асобай або дзяржаўным органам якога-н. пытання паводле ўласнага меркавання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Áustrag

m -(e)s, -träge

1) вырашэ́нне (пытання); пагадне́нне; правядзе́нне

2) спарт. ро́зыгрыш

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Гардэро́б (БРС). Рус. гардеро́б (з 1722 г.), укр. гардеро́б. Запазычанне з франц. garderobe ’тс’. Бел. мова атрымала гэта слова, відавочна, праз пасрэдніцтва рус. мовы. Гл. Фасмер, 1, 393; Шанскі, 1, Г, 28–29 (які, аднак, пытання аб ролі рус. мовы не ставіць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)