Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Бры́зкаць ’пырскаць’ (Шат., Гарэц.). Рус.бры́згать, укр.бри́зкати, польск.bryzgać, балг.бръ́згам і г. д. Прасл.*bryzg‑ ’пырскаць’. Параўн. лат.brũzgat, brùzgât ’пырскаць’, brùzgas ’бурбалкі пены’, літ.bruzė́ti ’шумець, клекатаць’ і г. д. Першапачаткова гукапераймальнае. Гл. Бернекер, 93–94; Праабражэнскі, 1, 48; Брукнер, 43; Фасмер, 1, 222; Фрэнкель, 1, 57; Слаўскі, 1, 45. Сюды ж брызкль ’халодны дожджык’ (Янк. II).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пу́ркаць ’пырскаць’ (лід., Сл. ПЗБ). Гукапераймальнае, параўн. “звонкі” варыянт пу́ргаць (гл.); сюды ж іранічнае пурка‑ вэтка ’матацыкл’ (лун., Сл. Брэс.); не выключана сувязь з літ.purkšti ’пырскаць; фыркаць’, якое, улічваючы лінгвагеаграфію, магло быць крыніцай запазычання. Аднак параўн. прасл.*рьгка(і, якое Трубачоў (Зб. памяці Талстога, 1, 312) ставіць у адзін рад з аднакарэннымі, як правіла пашыранымі, дзеяслоўнымі асновамі *рык‑, *рыІ-, *pьrsk‑ ’пырскаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пы́рскацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Абліваць, пакрываць сябе пырскамі чаго‑н. Пырскацца духамі.
2. Тое, што і пырскаць (у 1 знач.). [Перакупшчык] за галаву хапаецца, слінаю пырскаецца, махае нам рукамі і наперад і назад.Гарэцкі.Між тым наш добры электрычны дух Прымусіў злосна пырскацца імбрычак.Дзяргай.
3.Пырскаць вадой адзін на аднаго або вакол сябе; аблівацца. Мы бяжым да ручая, плюхаемся ў цёплай вадзе, пырскаемся, пасля валяемся ў цяньку і марым аб тым часе, калі ў нас будзе свая сажалка.Рунец.[Маша] церла рукі, твар, валасы, духмяным, мылам, пырскалася вадой і смяялася.Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Набліска́ць ’напырскаць, нападаць’ (ст.-дар., Нар. сл.). Гл. бліскаць ’пырскаць’.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Разбры́згацца ’раскруціцца’ (шальч., Сл. ПЗБ). Ад бры́згаць ’пырскаць’. Гл. брызгачэ ’кутасы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
папы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
1.каго-што і без дап. Злёгку апырскаць, пакрыць пырскамі. Папырскаць кветкі вадой. □ Калі Мірон скончыў стрыгчы, я заўважыў, што ён зрабіўся нейкім змрочным. Нават не папырскаў адэкалонам і забыў узяць грошы.Нядзведскі.
2.Пырскаць некаторы час. Дождж папырскаў крыху і сціх.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
sprinkle
[ˈsprɪŋkəl]1.
v.t.
1) абсыпа́ць, пасыпа́ць
2) крапі́ць; пы́рскаць, абпы́рскваць
2.
v.i.
кра́паць, пы́рскаць(пра малы́ дождж), імжы́ць
3.
n.
1) кра́паньне, пы́рсканьне, абсыпа́ньне, пасыпа́ньне n.
2) дро́бны до́жджык; імжа́f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
asperse
[əˈspɜ:rs]
v.t.
1) крапі́ць; пы́рскаць
2) рабі́ць паклёпы на каго́, га́ньбіць, ганьбава́ць, нясла́віць, зьнеслаўля́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)