адзіночналі́кавы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: адзіночналікавы назоўнік — назоўнік, які ўжываецца толькі ў адзіночным ліку, напрыклад: пух, мяса, помста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дашчэ́нту нареч. до основа́ния, дотла́, до́чиста; вчисту́ю; вдре́безги; в пух и (в) прах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

нашчэ́нт нареч. соверше́нно; вдре́безги; до основа́ния; дотла́; до́чиста; вконе́ц; в пух и прах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

eider down

1) гага́чы пух

2) пухо́вая ко́ўдра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

mech, mchu

м.

1. мох;

2. перан. пух

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fluffy

[ˈflʌfi]

adj.

пушы́сты; пу́хкі е́ста); мя́ккі, мя́кенькі, як пух

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пераску́бці, ‑бу, ‑беш, ‑бе; ‑бём, ‑бяце; зак., каго-што.

1. Аскубці нанава, яшчэ раз.

2. Аскубці, паскубці ўсё, многае або ўсіх, многіх. Пераскубці ўвесь пух. Пераскубці ўсіх гусей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пашчапа́цца, ‑аецца; зак.

Раскалоцца на часткі, на шчэпкі. Палена пашчапалася. Дошка пашчапалася. □ Вось, вось, здаецца, шыбане пад адхон паравоз, пашчапаюцца колы на крыжавінах ці ў пух разляцяцца стрэлкі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

slaughter2 [ˈslɔ:tə] v.

1. забіва́ць, рэ́заць (жывёлу)

2. учыня́ць ма́савае забо́йства; бязлі́тасна забіва́ць

3. infml разбіва́ць у пух і прах/ушчэ́нт/датла́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папаваро́чаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Разм. Варочаць доўга, неаднаразова; паварочаць многа чаго‑н. А колькі ён там, гаротнік, карчоў папаварочаў, колькі карэнняў пападраў, зямлю, як пух, вырабіў. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)