рэзерпі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат для лячэння гіпертаніі і псіхічных захворванняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытрамо́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры галаўных болях, неўралгіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеніцылі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, антыбіётык, прыгатаваны з некаторых відаў грыбковай цвілі.

[Лац. penicillum — мяцёлка, гронка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пеніцылі́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пеніцыліну. Пеніцылінавы прэпарат. Пеніцылінавы завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карбафо́с, ‑у, м.

Фосфараарганічны прэпарат для барацьбы са шкоднымі насякомымі і кляшчамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гармана́льны, ‑ая, ‑ае.

Які з’яўляецца гармонам, змяшчае ў сабе гармон. Гарманальны прэпарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфідзі́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які ўжываецца пры лячэнні захворванняў, выкліканых кокамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транквіліза́тар, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які знімае нервовае ўзбуджэнне, пачуццё трывогі, страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

урэта́н, ‑у, м.

Лекавы прэпарат, які ўжываецца як заспакойлівы і снатворны сродак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АНАША́,

наркатычны прэпарат, які атрымліваюць з зялёных частак індыйскіх канапель (Cannabis indica). Гл. таксама Гашыш, Наркотыкі.

т. 1, с. 341

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)