pretext

[ˈpri:tekst]

n.

вы́думаная прычы́на, адгаво́рка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

contributor [kənˈtrɪbjətə] n. (to)

1. прычы́на, фа́ктар

2. ахвярава́льнік; фунда́тар

3. супрацо́ўнік (газеты або часопіса)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

разгада́цца, ‑аецца; зак.

Аказацца разгаданым; стаць ясным, зразумелым. Так Шабуня нічога і не ўведаў ад Кірылы. Загадка разгадалася вечарам. Чарнышэвіч. Прычына яго [Васіля Кузьміча] смеласці хутка разгадалася: ён быў крышачку выпіўшы. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этыяло́гія

(ад гр. aitia = прычына + -логія)

раздзел паталогіі, які вывучае прычыны і ўмовы ўзнікнення хвароб.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

bona fide​1 [ˌbəʊnəˈfaɪdi] adj. лацін. праўдзі́вы; сапра́ўдны; зако́нны; несфальсіфікава́ны;

a bona fide reason сапра́ўдная прычы́на

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

grapes of wrath

прычы́на хвалява́ньняў, ма́савага гне́ву

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Vórwand

m -(e)s, -wände наго́да, прычы́на; адгаво́рка

er nimmt das zum ~, um… — гэ́та для яго́ [яму́] то́лькі прычы́на [наго́да], каб…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прычэпка, прычапка, прычына

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

tríftig

a абгрунтава́ны, перакана́ўчы

~er Grund — пава́жная [ува́жлівая] прычы́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Рэзо́н ’сэнс, падстава, разумны довад’ (ТСБМ). З рус. резон ’тс’, якое з фр. raison ’прычына’ < лац. ratiōnem ’тс’ (Фасмер, 3, 463).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)