applied

[əˈplaɪd]

adj.

прыкладны́, ужытко́вы, які́ выкарысто́ўваецца на пра́ктыцы

applied sciences — прыкладны́я наву́кі

applied medicine — прыкладна́я мэдыцы́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

утыліта́рны, ‑ая, ‑ае.

Заснаваны на імкненні да практычнага выкарыстання, прымянення чаго‑н.; практычны. Максім Багдановіч ставіць і вырашае праблему ідэйна-мастацкай вартасці паэтычных твораў і іх утылітарнай ролі для грамадства. Майхровіч. Замак меў чыста утылітарнае прызначэнне і быў месцам, дзе насельніцтва хавалася на перыяд ваеннай небяспекі. «Помнікі». // Які мае практычнае прымяненне; прыкладны. Утылітарныя веды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wzorowy

wzorow|y

узорны, прыкладны; выдатны;

zachowanie ~e — прыкладныя паводзіны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

утыліта́рны

(фр. utilitaire, ад лац. utilitas = карысць)

1) прасякнуты імкненнем да матэрыяльнай выгады, карысці (напр. у. падыход да справы);

2) прыкладны, вузкапрактычны (напр. у-ыя веды).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

предположи́тельный які мярку́ецца, магчы́мы; (условный) умо́ўны; (приблизительный) прыблі́зны; (примерный) пры́кладны;

предположи́тельный результа́т прыблі́зны (магчы́мы) вы́нік;

всё э́то о́чень предположи́тельно усё гэ́та ве́льмі ўмо́ўна (прыблі́зна).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

okazowy

okazow|y

1. узорны, прыкладны, рэкламны;

2. тыповы;

okazowy przykład — тыповы прыклад;

egzemplarz ~y — абавязковы экзэмпляр;

bydło ~e — паказная (выстаўная) жывёла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

чы́сты, -ая, -ае; чысце́йшы.

1. Незабруджаны, незапэцканы.

Чыстая бялізна.

Чыстая падлога.

2. Пра работу: які патрабуе кваліфікацыі, умення; звязаны з тым, што не вельмі пэцкае, брудзіць.

Ён прывык працаваць на чыстай рабоце.

3. Выкананы, зроблены акуратна, старанна, без хібаў.

Шкатулка чыстай работы.

4. Са свабоднай, адкрытай, нічым не занятай паверхняй.

Чыстае поле.

Ч. ліст паперы.

Чыстае неба.

5. Без пабочных дамешак або з нязначнымі дамешкамі.

Ч. спірт.

Чыстая шэрсць.

Чыстае паветра.

Чыстая вада.

6. Выразны ў гучанні, без пабочных шумаў, гукаў.

Даносіўся ч. гук званоў.

Ч. голас салаўя.

7. Які адпавядае пэўным нормам, правілам (пра мову, склад і пад.).

Гаварыў на чыстай беларускай мове.

8. перан. Маральна бездакорны, сумленны, шчыры; без карыслівых думак і дзеянняў.

Чалавек з чыстым сумленнем.

Чыстыя пачуцці.

9. Абсалютны, поўны (разм.).

Чыстая праўда.

Гэта чыстая выпадковасць.

10. Не звязаны з практычным прымяненнем; проціл. прыкладны́.

Чыстая тэорыя.

○

Чыстая вага — вага чаго-н. без посуду, без упакоўкі і пад.; нета.

|| наз. чыстата́, -ы́, ДМ -таце́, ж. (да 1, 3—5 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

stosowany

stosowan|y

1. пашыраны ва ўжыванні, які ўжываецца;

zabiegi ~e w kuracji — меры, якія стасуюцца (ужываюцца) пры лячэнні;

2. прыкладны;

sztuka ~a — прыкладное мастацтва;

kapielusz ~y — трохвугольны (трохкутны) капялюш, трывуголка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

падлі́к м. Zählung f -, -en, Beréchnung f -, -en; Áuszählung f (пералічванне, адлік); (каштарыс) Überschlag m -(e)s, -schläge; Summíerung f -, -en, Bilánzziehung f -, -en (падсумаванне);

падлі́к галасо́ў Stímmenzählung f, die Áuszählung der Stímmen;

падлі́к выда́ткаў камерц. Kóstenerfassung f -, -en;

падлі́к ко́штаў Kóstenrechnung f -;

пры́кладны падлі́к Überschlagsrechnung f;

памы́лка ў падлі́ку Réchenfehler m -s, -;

паво́дле папярэ́дніх падлі́каў nach vórläufígen Beréchnungen [Schätzungen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

type

[taɪp]

1.

n.

1) род -у, гату́нак -ку, від, тып -у m.

three types of local government — тры ты́пы мясцо́вага ўра́даваньня

2) пры́клад, узо́р -у m., мадэ́ль f.

John is a fine type of schoolboy — Янка — пры́кладны ву́чань

3) Biol. тып -у m.

4) Print. шрыфт -у m., друка́рскія лі́тары

bold type — тлу́сты шрыфт

italic type — курсі́ў

5) выя́ва (на манэ́це або́ мэдалі́)

6) гру́па, кля́са f.

a blood type — гру́па крыві́

2.

v.

1) быць узо́рам, сы́мбалем; сымбалізава́ць

2) групава́ць, клясыфікава́ць, тыпізава́ць

3) друкава́ць (на машы́нцы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)