непасрэ́дны, -ая, -ае.

1. Які не мае прамежкавых звёнаў; прамы.

Непасрэдная сувязь.

2. Які робіць усё без сумнення, кіруючыся толькі ўнутранымі схільнасцямі; просты, шчыры.

Непасрэдная натура.

Паводзіць сябе непасрэдна (прысл.).

|| наз. непасрэ́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ха́тні, -яя, -яе.

1. гл. хата.

2. Прыватны, сямейны.

Х. настаўнік.

3. Просты, свойскі.

4. Прыручаны, не дзікі.

Хатнія жывёлы і птушкі.

5. у знач. наз. ха́тнія, -іх. Члены сям’і.

Атрымаў ліст ад сваіх хатніх.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галакто́за, ‑ы, ж.

Просты цукар, які з’яўляецца састаўной часткай лактозы (малочнага цукру).

[Ад грэч. gala (galaktos) — малако.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрэтэнцыёзны, ‑ая, ‑ае.

Які не прэтэндуе на арыгінальнасць; просты. Непрэтэнцыёзная архітэктура будынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безыску́сственный (естественный) натура́льны; (простой) про́сты; (непосредственный) непасрэ́дны; (искренний) шчы́ры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

kúnstlos

a натура́льны, про́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

símpel

a про́сты; прастава́ты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

primitív

a прымітыўны, про́сты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

prúnklos

a про́сты, сці́плы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мно́жнік, ‑а, м.

Лік, на які множыцца іншы лік. Просты множнік. Дадатковы множнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)