выступа́ющий

1. прич. які́ (што) выступа́е, які́ (што) вытырка́ецца; які́ (што) выхо́дзіць; см. выступа́ть;

2. в знач. сущ. (оратор, тот, кто публично выступает где-л.) выступо́вец, -по́ўца м., прамо́ўца, -цы м., выступа́льнік, -ка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

катэго́рыя ж., в разн. знач. катего́рия;

к. ча́су — катего́рия вре́мени;

к. прычы́ннасці — катего́рия причи́нности;

прамо́ўца нале́жаў да ~рыі выда́тных вучо́ных — ора́тор принадлежа́л к катего́рии выдаю́щихся учёных;

запа́с пе́ршай ~рыі — запа́с пе́рвой катего́рии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Sprcher

m -s, -

1) прамо́ўца

2) ды́ктар

3) спі́кер

4) арты́ст, які́ дублі́руе ро́лю ў фі́льме

als ~ wrkten mit… — ро́лі дублі́равалі

5) гавару́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

podwyższenie

podwyższeni|e

н.

1. павышэнне; падняцце;

2. узвышэнне; памост; эстрада;

na ~u ukazał się mówca — на ўзвышэнні паказаўся прамоўца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

lard

[lɑ:rd]

1.

n.

са́ла n., шма́лец -льцу m.

2.

v.t.

1)

а) шпігава́ць кава́лкамі са́ла

б) ма́заць тлу́шчам

2) Figur. аздабля́ць, перасыпа́ць о́ву)

The speaker larded his speech with jokes — Прамо́ўца перасыпа́ў сваю́ прамо́ву жа́ртамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

БРУТ Марк Юній

(Marcus Junius Brutus; 85—42 да н.э.),

рымскі паліт. дзеяч, філосаф, прамоўца і пісьменнік. У сваіх філас. поглядах прытрымліваўся ідэй стаіцызму і стараж. Акадэміі платонаўскай. Цыцэрон, які высока цаніў Брута як філосафа і прамоўцу (захавалася іх перапіска), прысвяціў яму некалькі твораў. Паліт. праціўнік Цэзара, у час грамадз. вайны падтрымаў Пампея. Пасля перамогі над Пампеем каля г. Фарсала (48) Цэзар памілаваў Брута, у 46 прызначыў яго намеснікам прав. Цызальпінская Галія, у 44 — прэтарам. Брут разам з Касіем узначаліў змову супраць Цэзара. Паводле падання, у дзень сакавіцкіх ідаў (15.3.44) адзін з першых нанёс яму ўдар кінжалам і да яго былі скіраваны словы Цэзара: «І ты, Брут, супраць мяне!» У 42 каля г. Філіпы войскі Актавіяна і Антонія разбілі войскі Брута і Касія. Брут скончыў самагубствам.

т. 3, с. 271

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

porwać

porwa|ć

зак.

1. схапіць, схваціць;

~ć w objęcia — схапіць ў абдымкі;

2. выкрасці;

3. перан. захапіць;

mówca ~ł słuchaczy — прамоўца захапіў слухачоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пагарэ́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. Страціць дом, маёмасць у выніку пажару. Гэта былі гады, калі ўсе будаваліся — і той, хто пагарэў, хто не меў дзе жыць, і той, у каго быў .. дах над галавой. Шамякін. // (1 і 2 ас. не ўжыв.). Згарэць — пра ўсё, многае. [Самабыліха:] — Вось калі не шанцуе, дык не шанцуе: пасадзіла ў печ булкі ды забылася.. Усе булкі пагарэлі, адны бляхі засталіся. Колас.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выгараць, засохнуць ад гарачыні. Лясы пагарэлі. Трава пагарэла.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Гарэць некаторы час. Свечкі пагарэлі і пагаслі.

4. перан. Разм. Пацярпець няўдачу; аказацца ў цяжкім становішчы. Прамоўца выступаў на сходзе І пагарэў, як кажуць, пры народзе. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

overrun

[,oʊvərˈrʌn]

v., -ran, -run, -running

1) заглуша́ць (пра зе́льле), апано́ўваць, рабі́ць набе́г (на чужы́ край)

2) разраста́цца

Vines overran the wall — Вінагра́д разро́сься на ўсю́ сьцяну́

3) перадо́ўжваць, перабіра́ць а́дзены час)

The speaker overran the time set for him — Прамо́ўца перабра́ў да́дзены яму́ час

4) пераліва́цца, цячы́ празь верх

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drone

I [droʊn]

1.

n.

1) тру́цень -тня m.

2) informal гульта́й -я́ m., гульта́йка f., абібо́к -а m.

3) бесьпілётны самалёт

2.

v.i.

абіва́цца бязьдзе́йна, гультаява́ць

II [droʊn]

1.

v.

1) гудзе́ць; гусьці́

2) гавары́ць манато́нна

2.

n.

1) гуд -у m., гудзе́ньне n. (мато́ру)

2) ба́савая тру́бка дуды́

3) манато́нны прамо́ўца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)